Өлең, жыр, ақындар

Тәңірбердіге

  • admin
  • 04.03.2024
  • 0
  • 0
  • 1213
Байсып, паңсып,
Көрінгенге бәлсіп,
Өзі ғана келгендей,
Дүниеге жансып.
Маң-маң басып,
Мен-мендігі асып,
Мал бітті деп, көңілі
Көтеріліп тасып.
Бай-бай десе мастанып,
Мың теңгесін жастанып,
Ешкім тимей өзіне,
Ағайынға қастанып.
Өз тамағым тоқ деп,
Басымда қайғы жоқ деп,
Жақыны аттан жығылса,
Жаны ашымай “шоқ” деп.
Бай-еке десе, елігіп,
Қайырсыз малға желігіп,
Кеудесінен буынып,
Пыс-пыс етіп демігіп.
Өтірік жала жабады,
Біреуге көр қазады.
Отырғанда үйінде,
Ылдидың төрін алады.
Өтірік, өсек, дау десе,
Бәйге атындай шабады.
Қолыңнан келер түк те жоқ,
Осының маған болды кек.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Келдік талай жерге енді

  • 1
  • 5

Келдік талай жерге енді,
Кіруге-ақ қалдық көрге енді.
Қызыл тілім буынсыз,
Сөзімде жаз бар шыбынсыз,

Толық

Жарқ етпес қара көңілім не қылса да

  • 1
  • 5

Жарқ етпес қара көңілім не қылса да,
Аспанда ай менен күн шағылса да,
Дүниеде сірә сендей маған жар жоқ,
Саған жар менен артық табылса да.

Толық

Баймағанбетке

  • 0
  • 1

Ажының жақсы-ақ қызы едім,
Жетістірем деп алды.
Тілеуін түзден тілесе,
Баста мені неге алды?

Толық

Қарап көріңіз