Өлең, жыр, ақындар

Түркістандағы тау

Біздің елде, заманында әлем назар аударған
Озге түгіл өз ұлтынан шеттетілген таулар бар.
Соның бірі сенің аға - қазағымның нар тауы
Дәуірінің өр рухпен суарылған арқауы,
Талай жерге шашып едің жүрегіңнің жарығын,
Енді туған мекеніңе оралдың ба, алыбым.
Сыртта жүріп сағындың-ау, құшағынды аш, еркеле
Ұлыларын өлгеннен соң ардақтайтын өлкеңе.
Кейде солай, қырандардан шымшық озып жатады,
Оған бола төмендемес кең далаңның атағы.
Бірақ соған ұялатын көз көбейсін деп тіле,
Қансыз бетті қызартатын сөз көбейсін деп тіле.
Бүгін міне сенің күнің күліп кірді есіктен,
Қарсы ал кәне бақытынды жетпіс бес жыл кешіккен.
Саған шексіз қатал дәуір сыбағасы тиіпті-ау,
Түркістанның мандайына симай кеткен биік тау.



Пікірлер (3)

серікбай маханов

мұхтар сен қазақ халқының биік тауысың

Маханбет Шугыла

9 жастамын

Аида Кошметова

Өте күшті

Пікір қалдырыңыз

Ұшақ үстіндегі ой

  • 2
  • 1

Шаңқай түсте,
Яки нұрлы ақ таңда,
Нән ұшақпен самғап бара жатқанда,
Көз салсаңыз төменге

Толық

Жомарт жүрек тағылымы

  • 0
  • 0

ЖОМАРТ ЖҮРЕК ТАҒЫЛЫМЫҚазанын оттан түсірмей кеткен, жомарттық жеңген жүрегін,
Ақ көйлегімен туған, бақ көйлегімен туған азамат ердің бірі едің.
Сараңның бір жыл жейтұғын асын бір сәтте ғана таратып,
Тұрушы ең содан рахат тауып, көңліңнен әппақ таң атып.

Толық

Мен саған ғашық едім

  • 0
  • 1

Қалайша жүрегіме бойламадың,
Өзіңмен бірге талай тойға бардым.
Мен саған ғашық едім, амалым не,
Сен мені бақытым деп ойламадың.

Толық

Қарап көріңіз