Өлең, жыр, ақындар

Түркістандағы тау

Біздің елде, заманында әлем назар аударған
Озге түгіл өз ұлтынан шеттетілген таулар бар.
Соның бірі сенің аға - қазағымның нар тауы
Дәуірінің өр рухпен суарылған арқауы,
Талай жерге шашып едің жүрегіңнің жарығын,
Енді туған мекеніңе оралдың ба, алыбым.
Сыртта жүріп сағындың-ау, құшағынды аш, еркеле
Ұлыларын өлгеннен соң ардақтайтын өлкеңе.
Кейде солай, қырандардан шымшық озып жатады,
Оған бола төмендемес кең далаңның атағы.
Бірақ соған ұялатын көз көбейсін деп тіле,
Қансыз бетті қызартатын сөз көбейсін деп тіле.
Бүгін міне сенің күнің күліп кірді есіктен,
Қарсы ал кәне бақытынды жетпіс бес жыл кешіккен.
Саған шексіз қатал дәуір сыбағасы тиіпті-ау,
Түркістанның мандайына симай кеткен биік тау.



Пікірлер (3)

серікбай маханов

мұхтар сен қазақ халқының биік тауысың

Маханбет Шугыла

9 жастамын

Аида Кошметова

Өте күшті

Пікір қалдырыңыз

Арыс жағасында

  • 0
  • 1

Өзіңмен Арыстың
Бойында таныстым.
Жайнаған гүлдей құрбым сен,
Жағада тұрдың сен.

Толық

Ғашықтар мұңы

  • 0
  • 4

Ар алдында, адал, ақпыз десек те
Сан сұрақтар алар кейде жағадан.
Мүмкін, бізді таңар шулап өсекке,
Мүмкін, бізді түсінбейді көп адам.

Толық

Жароков көшесіндегі кездесу

  • 1
  • 7

Лаулата алмай бойдағы бар ұшқынды,
Жүрген кезім армандап алыс қырды.
Бірде мені Төлеген Айбергенов
Тарлан ақын Тайырмен таныстырды.

Толық

Қарап көріңіз