Өлең, жыр, ақындар

Түркістандағы тау

Біздің елде, заманында әлем назар аударған
Озге түгіл өз ұлтынан шеттетілген таулар бар.
Соның бірі сенің аға - қазағымның нар тауы
Дәуірінің өр рухпен суарылған арқауы,
Талай жерге шашып едің жүрегіңнің жарығын,
Енді туған мекеніңе оралдың ба, алыбым.
Сыртта жүріп сағындың-ау, құшағынды аш, еркеле
Ұлыларын өлгеннен соң ардақтайтын өлкеңе.
Кейде солай, қырандардан шымшық озып жатады,
Оған бола төмендемес кең далаңның атағы.
Бірақ соған ұялатын көз көбейсін деп тіле,
Қансыз бетті қызартатын сөз көбейсін деп тіле.
Бүгін міне сенің күнің күліп кірді есіктен,
Қарсы ал кәне бақытынды жетпіс бес жыл кешіккен.
Саған шексіз қатал дәуір сыбағасы тиіпті-ау,
Түркістанның мандайына симай кеткен биік тау.



Пікірлер (3)

серікбай маханов

мұхтар сен қазақ халқының биік тауысың

Маханбет Шугыла

9 жастамын

Аида Кошметова

Өте күшті

Пікір қалдырыңыз

Өмір - өзен

  • 0
  • 0

Біз екеуміз бәйшешектей ерте гүлдедік
Қол ұстасып бақыт жырын шертеміз дедік.
Қарсы жүріп үйренсек те қар мен жаңбырға,
Бірақ қарсы тұра алмадық асау тағдырға.

Толық

Кета балықтың ерлігі

  • 0
  • 1

Өріс ашқан сан кеме, сан қайыққа
Біздің сонау айтолқын Ақжайықта
Кета деген балық бар.
Уылдырық шашар кезде сол балық.

Толық

Біз, қазақтың екі ақыны, біргеміз

  • 1
  • 3

Біз, қазақтың екі ақыны, әрқашанда біргеміз,
Түрлі сыпсың сөздерден де,
Ызғар шашқан көздерден де,
Заман мен заң өзгергенде,

Толық

Қарап көріңіз