Өлең, жыр, ақындар

Ырыққа көнбейді

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 392
Ырыққа көнбейді:
Теперіш тірлікте көп мүлдем.
Қасірет меңдейді,
Жүнжідім, ынжық боп кеттім мен.
Пұшайман ғұмырдан,
Жалықтым, қаңғырып өлем бе?
Қайнайды зығырдан,
Мұңымды шағамын өлеңге.
Келмейді ыңғайым,
Сабылдым, тентіреп сенделдім.
Тең болды жылға – айым,
Сезімді өлтіріп көмгенмін.
Томармын тамырсыз,
Келешек күндерге бал аштым.
Пендемін қадірсіз,
Мұңы бар кеудемде алаштың.
Нетемін?.. Жалықтым,
Алдымда асусыз адыр бар.
Тағдыры халықтың,
Белгісіз ... шағылдар ... қабір бар ...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кабак. Шарап

  • 0
  • 0

Кабак. Шарап ...
Шынылар шылдырлаған,
Далаң үйде – көк түтін, ырғын адам.
Дастарханы қайысқан, берекелі,

Толық

Белгісіз менің аужайым

  • 0
  • 0

Белгісіз менің аужайым,
Тірлігім бар ғой шап-шағын.
Ұстамай өлең шаужайын,
Жеткізбес маған бақ-сағым.

Толық

Өзіммен өзім отырып, күбірлегемін

  • 0
  • 1

Өзіммен өзім отырып, күбірлегемін,
Сөзім сөзі емес – тірі неменің.
Қан жылайды екен жүрегің шарасыздықтан,
Көз жасым барып тамады біріңе менің.

Толық

Қарап көріңіз