Өлең, жыр, ақындар

Үп етті самал

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 854
Үп етті самал.
Дірілдеп,
қауызда қалды тамшы-мұң.
Таң атты бүгін сібірлеп,
Жайып сап жұртқа жан сырын.
Бұлақтар ақты бұлқынып,
Тағынып моншақ лағылдан.
Көк аспан жүзі тым тұнық,
Сұлулық мынау нағылған?
Ақ қайың жайып желегін,
Сыбдырға көшті желменен.
Ұлғайтты көл де көлемін,
Асқақтап тау да көлбеген.
Сайрады бұлбұл тамбастан,
Бозторғай басты шырылға.
Көркейді өмір – мән қашқан,
Әр кірді кенет ғұмырға.
Әйтеуір мынау ерек күн,
Еріксіз мені
Елітті.
Сәмбісі сұлу теректің,
Шерімді шайқап, кемітті.
Көзінен күннің тамған нұр –
Шаттықты саған паш еткен.
Әрқашан мені таңдандыр,
Сезімнің құлпын аш еппен.
Сендік күн бүгін, шырайлым,
Мамыра-жай ғой ұйыған.
Тәңірден бақыт сұраймын,
Жанымда жүрсең...
Сый – ұғам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұлы анаға мұң

  • 0
  • 0

Қанатын жайса Тайбуырылыңа
Ендік тар,
Жорыққа мінер батырдың аты сен құптар.
Жүйріктік біткен

Толық

Желі

  • 0
  • 0

Таң сәріден байланды бие бүгін,
Желі деген әуелден киелі ұғым.
Құраулайды әлдекім биебаудан,
Жұмыр жонын құлынның сүйеді күн.

Толық

Шарапатқа көз ашқаннан ділгірмін

  • 0
  • 0

Шарапатқа көз ашқаннан ділгірмін,
Төлі болсам, құрбанымын бір күннің.
Сынық күреш бақ бермепті жаратқан,
Байлауда бас, кісісімін кірбіңнің.

Толық

Қарап көріңіз