Өлең, жыр, ақындар

Үп етті самал

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 834
Үп етті самал.
Дірілдеп,
қауызда қалды тамшы-мұң.
Таң атты бүгін сібірлеп,
Жайып сап жұртқа жан сырын.
Бұлақтар ақты бұлқынып,
Тағынып моншақ лағылдан.
Көк аспан жүзі тым тұнық,
Сұлулық мынау нағылған?
Ақ қайың жайып желегін,
Сыбдырға көшті желменен.
Ұлғайтты көл де көлемін,
Асқақтап тау да көлбеген.
Сайрады бұлбұл тамбастан,
Бозторғай басты шырылға.
Көркейді өмір – мән қашқан,
Әр кірді кенет ғұмырға.
Әйтеуір мынау ерек күн,
Еріксіз мені
Елітті.
Сәмбісі сұлу теректің,
Шерімді шайқап, кемітті.
Көзінен күннің тамған нұр –
Шаттықты саған паш еткен.
Әрқашан мені таңдандыр,
Сезімнің құлпын аш еппен.
Сендік күн бүгін, шырайлым,
Мамыра-жай ғой ұйыған.
Тәңірден бақыт сұраймын,
Жанымда жүрсең...
Сый – ұғам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қазақи

  • 0
  • 0

Ұзағынан сілтейді сілтегенде,
Тұра алмайды құйқылжып күн төбеде.
Қазақиым – қазақтың қолтумасы,
Ойнамады зорлықпен кім төбеңде?

Толық

Сүйек шықты

  • 0
  • 0

Сүйек шықты.
Күн сұрапыл, бар ызғар,
Танытады көшкен бұлттар әрі ызбар.
Оң дәуірді теріс сап боп молдамыз:

Толық

Сасық көкек

  • 0
  • 0

Келбетке
Бөгделерміз, жоқ тіпті пана баста,
Ешкім бізді «адам» деп санамас та.
Білім іздеп келгенбіз қыр төсінен,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар