Мезгілсіз роман.

Ойда жоқта жазып кеттім бір роман
Есін білмей ғашық болған бар санам
Ол аруды бір көргеннен жаттап ап
Өмір бойы жадыма ап тамсанам

Өмір берді оны маған сынақ қып
Көз алдымда бірақ маған жырақ қып
Қыздан көрдім ғашық көзді қараған
Менде оны олда мен ұнаттық

Емші болды жараланған жаныма
Күнім болды, жарқыраған, таңыма
Сені мәңгі ұмытпаспын білемін
Бірақ күнім мені ұмыт , таныма

Өткіздім мен ең бақытты кезеңді
Сүйіп едің, онсыз ,жүрек, төз енді
Өмір-өзен, тоғыстық біз ағыста ,
Онсыз сүйре , жалғыз айда кемеңді

Мені сүйме , лайық болсам мелі екен
Өміріңді емдемеймін , күйретем
Сен ойлайсың , үйретті деп сүюді
Ал мен саған жалғыздықты үйретем

Махаббат арналмаған мендейге
Мен бір бейбақ жалғыздыққа тең бейне
Ем іздеп ең қақ айрылған жүрреке
Қақ жүректі , уақытшалық емдейме ?

---