Қазақтың Төлебаевы

Бөрлінің бозғылт құмында қайнап түледің,
Елім деп соқты, жерім деп соқты жүрегің.
Біржан сал менен Сараға сазды ескерткіш,
Алтыннан құйып орнатып кеттің бір өзің.

Қайырмасы:
Жылдардың жырын жоқтатпай,
Сырнайдың сазын тоқтатпай,
Қазақтың Төлебаевы
Бетховен менен Моцарттай.
Музыка Құлагеріндей,
Жүйрікті басқа аттатпай
Бір өзің дара келесің
Бәйгеде жалғыз қасқа аттай.

Балқаштың көлі өзіңе шалқар нәр берген,
Толқыны қанша жаныңды аға тербеген,
Ақмарал сұлу бара ма толқып жағада,
Аққумен бірге өзіңнен қалған әндермен.

Қайырмасы

Шолпандай жарық жұлдыздың дара бірі едің,
Талантың анық, тасқыннан қатты ірі едің.
Қазақтың бүгін даласын шарлап барады,
Күй төгіп өткен, жыр төгіп өткен жүрегің.

Қайырмасы

---