Мен – қазақпын!

Мен – қазақпын, көрсетер айбарым бар,
Айбарым бар және де айтарым бар.
Тарихым бар, тағылымы тереңдерден,
Тұнық таза өзіндік байқамы бар.

Мен – қазақпын мақтанам туған елмен,
Кең-байтақ, қойнауы ыстық туған жермен.
Ата-бабам қалдырған бай тарихым,
Ұлы істі тындыратын ұрпағы – Мен.

Саналымын, дарыған саналы елден,
Кенде емеспін ел қорғар батыр ерден.
Байлығы мол, жер үсті тұнып жатқан,
Елінің бақыты үшін туған ер – Мен.

Бәрінен биік қоям ел намысын,
Ар, шындық, әділеттік – қорғанышым.
Кедергі, қиындықты елемейтін,
Еркіндікті аңсаған Мен барысың.

Мен – Қазақпын, мақтанам туған елмен,
Бейбіт күн, шуағым мол, тұрған мекен
Аққу ұшып, қаз қонып қаңқылдаған
Бозторғай шырылдаған туған жер кең.

Қазақпын, мақтанамын тереңім мол,
Ата-дәстүр, салтым көп керегім ол.
Құшағы ыстық, қойнауы сыр, тұнып жатқан
Тарихымна сусында, берері мол.

Атым Қазақ жаралған ғажап күннен
Жеті атасыз қыз алмас таза ақпын Мен.
Аттан түсіп үлкенге сәлем берген,
Жасы үлкенді сыйлаған Қазақпын – Мен.

Жер қаратпай жетімін жетелеген,
Отау тігіп жесірін жекелеген.
Бауырым – деп қазада дауыс қойып
Елі үшін еміренген етенеден.

Батыр болып елімді қорғаған Мен,
Шырқап әнді, сері боп салған ән Мен.
Абызынан сусындап, ақ бата алған
Бауырдай бірге жүрген тумағанмен.

Ұққам сыр, даламнан, туғанда Мен, Т
ыныстап саф ауамен алаған да кем.
Үлкен бауыр, таза өкпем сондықтан да
Төрім кең пейілім ақ туған жермен.

Мен – Қазақпын, биікпін шуағым мол,
Ата-бабам қалдырған тұрағым ол,
Жолаушыны шақырып дәм беретін
Қазаным құрғамайтын, асым да мол.

Мен – Қазақпын, бәрінен арым биік,
Сырларым мол, көп менің алған жиып.
Алты Алаштың ардағын пір тұтамын,
Дүйім елге шүкір деп басымды иіп.

Мен – Қазақпын, төрім кең, берерім көп,
Тарылмай дұшпанға да сенерім көп.
Достығымды серт берген бұзып жатса
Қорамсаққа қол салам, төгермін оқ.

Жауға шапсам, қайтпайтын дарабозбын,
Ойрандаймын, атой сап жауар оғым.
Жаралы боп кездескен дұшпанымды
Басынбайтын батырмын, ұқса жауым.

Мен – Қазақпын, Атадан баламын Мен,
Сүйіп өскен, Отанын даламды кең.
Басын иген жауларын кешіретін
Арым биік, досқа адал тазамын Мен.

Жүрегім кең, мақтанам айбатым бар,
Ерегескен дұшпанға қайратым бар.
Абыз сыйлап, қарттарын құрметтеген
Салтымды бар дауыспен айтарым бар.

Мен – Қазақпын, бейбіт күнде сүрген өмір.
Төрт түлік малды бағып, жайлап көңіл.
Жаз жайлау, күз, қысыңнан шыңдалатын
Көкорай, көк шалғында жүрген өңір.

Мен – Қазақпын, қасиеті мол қанға сіңген,
Қанатым деп, тұлпарын таңдап мінген.
Төңкерілген нанды да дұрыс қойып
«Обал» деп қоқымын да жиып-терген.

Тауым биік, далам кең, бұлақ аққан,
Қазақпын, көрмеген еш құлап аттан.
Сыр мінез сол даладан сабақ алдым,
Ата-бабам қалдырған ұлағаттан.

Керегі жоқ батысың, Еуропаң да,
Атам қазақ тарихын бойлап шыңда.
Тарлан боз тарихымның көшіне ілес,
Артар жүгің оң болсын, жөндеп қомда.

Мен – Қазақпын, бар әлемге мақтанамын,
Шөлім – көл, шуағым мол, шаттанамын.
Әр бұтам – панасы мол, шөбі дәрі,
Іргем биік – ырыс пен бақ қонатын.

Мен – Қазақпын, көп қасиет қанға сіңген,
Абыздарын тыңдаған ағалы Ер – мен.
Ақыл қосып, кеңесіп шешер дауды
Жөн-жосыққа жол бермес даналармен.

Қазақпын деп мақтанам даралы Ермен,
Әйгілі Астанамдай қалалы елмен.
Жер мен көктің бар сырын түйіндеген
Ғаламға шарықтаған қазағың – Мен.

---