Өлең, жыр, ақындар

Мен мұқалып, мүжілдім де үгілдім

  • 21.02.2021
  • 0
  • 0
  • 427
Мен мұқалып, мүжілдім де үгілдім,
Тас түнекті бұ тірліктен түңілдім.
Опындырды басқа жайттар
Қорықпаймын,
Тым санаулы қалғанына күнімнің.
Ай туады маңдайымда шалқалап,
Қасқыр ұлыр түн жамылып, анталап.
Көк бөрінің көтергенде киесі,
Менің жырым құрар сонда
Салтанат.
Аруағым өлең оқыр ақпалап,
Зейін қояр ару қыздар ақтамақ.
Тым-тырыс боп жүрген қазір сыншы көп,
Ағаларым сонда мені
Мақтамақ.
Оранып ап желегіне жалбыздың,
Жатармын-ау оң жақта бұл жалғыз күн.
Күйігінен зорға жүрмін құсаның,
Міне осындай жайды білсең,
Хал біздің.
Қара басты тықпаладым сорға алып,
Аштырмады
Адымымды тор, қамыт.
Ианаттан имене ме,
Жүрегім –
Бүлкілдейді кеудемде сол зорға анық.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ғарыш

  • 0
  • 0

Ғарыш... Ғарыш ...
Тылсым жұтқан Көк, Құдай,
Қалдырмашы қара жерде, шет бұлай.
Бақилықтың баршыны кім, баябан?!

Толық

Жүрекке титтей сағыныш салып, жыл өтті

  • 0
  • 0

Жүрекке титтей сағыныш салып, жыл өтті,
Көктем де келді: даламды қайта түлетті.
Жауды да нөсер күмісін төгіп белеске,
Қырларда гүлдер самалға елтіп дір етті.

Толық

Боран. Ақ боран далада безеді тілін

  • 0
  • 0

Боран. Ақ боран далада безеді тілін,
Таппайды мынау ойпаңның өзегі тыным.
Ала қаншықша қыңсылап, тырмалайды есік,
Ойым да ұйтқыған дауылдай кезі еді, күнім.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер