Өлең, жыр, ақындар

Мен мұқалып, мүжілдім де үгілдім

  • 21.02.2021
  • 0
  • 0
  • 406
Мен мұқалып, мүжілдім де үгілдім,
Тас түнекті бұ тірліктен түңілдім.
Опындырды басқа жайттар
Қорықпаймын,
Тым санаулы қалғанына күнімнің.
Ай туады маңдайымда шалқалап,
Қасқыр ұлыр түн жамылып, анталап.
Көк бөрінің көтергенде киесі,
Менің жырым құрар сонда
Салтанат.
Аруағым өлең оқыр ақпалап,
Зейін қояр ару қыздар ақтамақ.
Тым-тырыс боп жүрген қазір сыншы көп,
Ағаларым сонда мені
Мақтамақ.
Оранып ап желегіне жалбыздың,
Жатармын-ау оң жақта бұл жалғыз күн.
Күйігінен зорға жүрмін құсаның,
Міне осындай жайды білсең,
Хал біздің.
Қара басты тықпаладым сорға алып,
Аштырмады
Адымымды тор, қамыт.
Ианаттан имене ме,
Жүрегім –
Бүлкілдейді кеудемде сол зорға анық.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тірлік құрсын түтеген қаңырығы

  • 0
  • 0

Тірлік құрсын түтеген қаңырығы,
Шырға тартып аштырмай қарымымды.
Көздің жасын шыра етіп шүпілдетем,
Сағыныштан баса алмай сарығымды.

Толық

Бәсіре

  • 0
  • 0

Өмір біздің ойлағаннан басқарақ,
Көңіл кейде қасқырдан да ашқарақ.
Адамдардың бәрі бірдей бақытты,
Тек бақытсыз: сыр алдырар қас-қабақ.

Толық

Сотанақ

  • 0
  • 1

Тартты қыздың бұрымын шырылдатып,
«Ақбоз» шапты,
Маза жоқ мұрында түк.
Бақалармен бір түсті шалшықтарға,

Толық

Қарап көріңіз