Өлең, жыр, ақындар

Жастықтың үңіл көзіне

  • admin
  • 07.09.2024
  • 0
  • 0
  • 211
Жасырайын жібек мұңды кей іште,
Жадырайын жүргендейін пейіште,
Жағылайын дегеніммен от болып,
Жамырайды ой үшке.
Сағынайын, сағынбасқа жоқ әлім,
Сағым – Айым қолым жетпес жоғарым.
Сан ұнайын бәзбіреуге, бәрібір
Сабыламын лайым.
Талпынайын таусылғанша бір күн дем,
Толқындайын жағалауға жүгірген.
Таң құлайын дегенінде Күн шығып,
Таң қылайын дегені ме, кім білген.
Шаршамайын, әлсіреуге жоқ қақым,
Шарпымайын, жақындама отқа тым.
Шалқы дәйім, шағаладай көңілім,
Шарқ ұрайын, дұшпанға - көз, досқа – сын.
Асығамын ұмтылумен алға адым,
Ашынамын бүксе біреу бармағын.
Асырамын десең байлық – асылық,
Асыл арың - ардағың.
Бар арайын төгіп тұрса бұла Күн,
Бағалайын бақытымның бұлағын.
Баладайын құмартамын білуге,
Бітер емес сұрағым.
Күл-сезімнің қоламтасын түн үрлеп...
Күмбезім тұр Күнге қарап күлімдеп.
Көрем десең мұның бәрін, Жастықтың
көздеріне үңіл кеп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмір, өмір...

  • 0
  • 0

Өмір, өмір...
Көз алдымда көлбейді
бір қараңғы, бір жарық.
Сағыныш Намазшамова

Толық

Шырайы кем, шапаны да шоқпыт түн

  • 0
  • 0

Шырайы кем, шапаны да шоқпыт түн,
Шипаң жоғың біліп тұрып, көп күттім
Маңайына жарық берген май шамдай,
Сағыныш Намазшамова

Толық

Болмашыға бұртиып бұлданамын

  • 0
  • 0

Болмашыға бұртиып бұлданамын,
Еркелігім жасап бір жылдам адым.
Өкпелі боп ендім де жанарыңа,
Сағыныш Намазшамова

Толық

Қарап көріңіз