Қарғашым
Қададың-ау, қарғашым, жанарыңды.
Еске салып балауса бала күнді.
Сен күліп ең, жадырап кең дүние,
Аспан күлді, тау күлді, дала күлді.
Қайырмасы:
Сен қарадың мөлдіреп,
Мен қарадым елжіреп.
Бәрін айтқан көзің ғой,
От болатын өзің ғой.
Көбелектей үйіріліп,
Кеп қонатын кезің ғой.
Боялғандай болды ғой дала нұрға,
Күн сәулесі бар ма еді жанарыңда.
Тұңғиыққа кеттің ғой мені үйіріп,
Жанарыңмен жалт етіп қарадың да.
Қайырмасы:
- Ескен Елубаев
- Дмитрий Иванович Писарев
- Мишель де Монтень
- Платон
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі