Өлең, жыр, ақындар

Назым хикметтің сөзі

  • 07.02.2016
  • 0
  • 1
  • 4742
Будақтайды көкте бұлттар,
Жерде теңіз шудаланған.
Қалтылдайды жағада жар,
Толқын ұрып бұйраланған.
Ар жағында Стамбул тұр,
Кірбің тартқан күңгірттеніп.
Үсті-басы бір буалдыр,
Жатқан жандай бұлт бүркеніп
Туған елдің тұлғасына,
Қарап теңіз кемерінен.
Ақын тұр таң шұғыласында,
От ұшқынды өлеңімен.
Желқайықтар долы ағында,
Келе жатыр сеңдей шұбап.
Балықшылар қолдарында
Лапылдаған бір-бір шырақ.
Балықшылар келе жатыр.
Барлығы да бір тілекте.
Әрі ақын, әрі батыр
Қол созады Хикметке.
Тұрды ақын сол оттардай,
Қолына ұстап ел намысын.
Түріктер тұр солдаттардай,
Тыңдап оның өр дауысын.
Көтеріңдер өмір отын,
Ең биікке бір де іркілмей.
Көтеріңдер,— дейді ақын,
Бостандықтың бүркітіндей.
1951



Пікірлер (1)

Аружан

Зор

Пікір қалдырыңыз

Қарқаралы қызы

  • 0
  • 0

Қарқаралы басында жалғыз арша,
Хатқа жүйрік сол қалқам мұсылманша.
Халық өлеңі.
Қарқаралы бауырында,

Толық

Түбір

  • 0
  • 9

Көрінеді
Орманнан
Түбірлер.
Айрылған

Толық

Менің республикам

  • 0
  • 25

Тауды көрсең күн көзімен таласқан,
Аспан көрсең Ай мен Күнге жол ашқан,
Менің байтақ республикам таулары —
Менің көгім мөлдіреген сол аспан.

Толық

Қарап көріңіз