Өлең, жыр, ақындар

Назым хикметтің сөзі

  • 07.02.2016
  • 0
  • 1
  • 4750
Будақтайды көкте бұлттар,
Жерде теңіз шудаланған.
Қалтылдайды жағада жар,
Толқын ұрып бұйраланған.
Ар жағында Стамбул тұр,
Кірбің тартқан күңгірттеніп.
Үсті-басы бір буалдыр,
Жатқан жандай бұлт бүркеніп
Туған елдің тұлғасына,
Қарап теңіз кемерінен.
Ақын тұр таң шұғыласында,
От ұшқынды өлеңімен.
Желқайықтар долы ағында,
Келе жатыр сеңдей шұбап.
Балықшылар қолдарында
Лапылдаған бір-бір шырақ.
Балықшылар келе жатыр.
Барлығы да бір тілекте.
Әрі ақын, әрі батыр
Қол созады Хикметке.
Тұрды ақын сол оттардай,
Қолына ұстап ел намысын.
Түріктер тұр солдаттардай,
Тыңдап оның өр дауысын.
Көтеріңдер өмір отын,
Ең биікке бір де іркілмей.
Көтеріңдер,— дейді ақын,
Бостандықтың бүркітіндей.
1951



Пікірлер (1)

Аружан

Зор

Пікір қалдырыңыз

Қызғалдақ көктем

  • 0
  • 5

Суретші екен бұл көктем,
Қойыпты көкті өрнектеп.
Қарсы алды оны құрметпен
Күн шуақтап, жер көктеп.

Толық

Алма бағында

  • 0
  • 1

Жаймашуақ жазғы күн,
Жасыл гүлге бөленген.
Жардай күліп көз тартып,
Алма бағы көгерген.

Толық

Қыс келбеті

  • 0
  • 1

Жерді қармен құшақтап,
Келе жатыр қыс аттап.
Қаратайдың басына
Ұялаған құс аппақ.

Толық

Қарап көріңіз