Ана

            Ана 

Ана – кие! Құрсағы – құт, сүті – бал,
Ақ сүтіңнен жан анашым алдым нәр!
Кейде еркелеп, елең қылмай сөзіңді,
Қабағыңа қатырдым ба, мұзды қар?!
 
Ана – құрбы! Достығы оның мәңгілік,
Саған деген сезімі оның ең тұнық.
Тек ол ғана – жанашырың,  жақының,
Құрбан етер сен үшін жан ұшырып!
 
Ана – сыншы! Аямайды сын айтса,
Тазалықты ол, талап етер мың қайта.
Кейде бізді жылатса да сөзбенен,
Қолында өледі, басқа біреу мұңайтса.
 
Ана – шебер! Үйретеді барлығын,
Ас пісіру және үйдің тірлігін.
Сиыр сауу, от жағу мен кір жуу,
Киім тігу және қамыр жаюын.
 
Ана – ұстаз! Оқытады өскенше,
Саусақ санап, ежіктетер әліппеге.
Баласы үшін талай ұрыс есітіп,
Қызарады ел алдында мектепте.
 
Ана – батыр! Бізге арнаған өмірін,
Тартса да сан тауқыметтің не бірін.
Ана шіркін, құрбан етер ойланбай,
Қажет болса шыбын жанын сен үшін!
 
Дәл осындай «Ана» деуге лайық,
Сізсіз "Ана", сіз біз үшін - зор байлық!
Ешбір бала ауыртпастан жүрегін,
Аналарға күнде құрмет қылайық?!

Қолынан ап, үйдегі бар тірлігін,
Мерекеге айналдырып әр күнін.
Анамызды аялайық, сақтайық,
Ана шуақ - беретін жан жылуын!


Гүлмекен Қасенбай
24.11.2024

---