Ай мен үміт

Сен мені дос көрдің, мен болсам – үміт,
Көзімде от жанып, ішімде жыр үні шық.
Сен үшін күлкі – жай ғана сәт еді,
Мен үшін сол күлкі – мәңгілік тыныштық.

Жанымда жүрдің де, жүрекке жат болдың,
Жолымды жарық қып, бағыма тап болдың.
Өзіңмен болашақ көріп ем үн-түнсіз,
Сен мені жаныңнан емес, ойыңнан жоқ қылдың.

Қимаймын, шынымды енді қайтейін?
Жарамды жасырып, жүрекке қайт дейін.
Сен үшін мүмкін, жай ғана жан едім,
Ал мен үшін сен… иә, мен үшін Ай кейпің.

Кетесің, білмей-ақ кетесің не болған,
Мен саған тілекпін, сен басқаға арман.
Бірақ сен кетсең де, менің ішімде
Қалады бір есім, жоғалмас жыр болған.

---