Өлең, жыр, ақындар

Қорғаны


Кезей берме, тұтқиылдан тарамдап
Айтпай жүрміз көрсек дағы арамдап
Көз алдында дөңгелене барасын
Көкірекке найза ұшын жаралап
Көнбейсін көндіруге тұрмайсын
Қанша жерден биік болсанда асылдардан тұрмайсын
Өзгелерге қарап тұрып өскенше
Неге өзінді жөнді жолға салмайсын
Сезесінау сезіп жүрсін өзінде
Арам надан сені кезіп жүруде
Сонша жерден неге өзгеріп барасын
Қоғам атты атын жылап жүргенде
Көрдік ау жағымсыз сұрқсын түрінді
Арам жандар бұл түрінді бүлдірді
Шет шетінен елді міне батырынан айырған
Қоғам неге бұзылды?
Қорғанынан айырылды!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз