Өлең, жыр, ақындар

Көктем тасқыны

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 3051
Алғашқы аспан күркірі
Салютіндей көктемнің.
Дүниенің бар түкпірі
Құшағында көктердің.
Қөтеріп дала жасыл гүл
Көктем күнін қарсы алған.
Тек қана таудың басы тұр
Маңдайын мәңгі қар шалған.
Сусындап көктің бұлтына
Бұрқана ағып тас бұлақ.
Басынан таудың шықты ма?
Жарысып, ойнап бас құрап.
Әйтеуір қатты ағыны
Бойында нәрлі бір күш бар.
Сарқылып әбден сабыры
Болады оған гүл құштар.
Сүйесің сен де бұлақты,
Секірген шапшып тасқыны,
Жатқандай сонда қуатты
Өмірдің жалын жастығы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір ағайға

  • 0
  • 0

Оңай ма екен сүйген жардан айрылу,
Көкіректі қарыс айырар қайғы у.
Алпыс асып, таянғанда жетпіске
Мұз жүректі жібіте алар қай жылу.

Толық

Лермонтов үйінде

  • 0
  • 0

Алдында Кавказ аңғары
Отырды ақын көзінде от.
Осы үйде оның бар жаны,
Құйылды нәзік сезім боп.

Толық

Cағынбақтан сарғайман

  • 0
  • 0

Сандуғашым, қарлығашым,
Қашан бірге ұшамыз.
Ғұмыр гүлін, қайың бүрін,
Қашан бірге құшамыз

Толық

Қарап көріңіз