Өлең, жыр, ақындар

Боз торғай

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 3775
Жоғарылап, төмендеп,
Көкте қалқып шырлаған,
Бозала таң елеңдеп,
Боз торғайды тыңдаған.
Кейде қары қарысып,
Қанаттары талғандай.
Жалғыз ноқат жабысып,
Жансыз қатып қалғандай.
Сонау биік қиырдан
Сорғалай кеп құйылған.
Үні қалай десеңші,
Жүрегіңе ұйыған!
Өтті қарлы соңғы ұшқын,
Кетті көлкіп жер көлдей.
Соңына еріп сол құстың
Көктем суыт келгендей.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тәттімбет

  • 0
  • 0

Әлде бұл аққудың саңқылы ма,
Жаныңды еркелеткен.
Әлде бұл найзағай жарқылы ма,
Қаныңды өртеп өткен.

Толық

А. И. Одоевскийге ескерткіш

  • 0
  • 0

Білем оны: шығыстың тауларында,
Екеуміз жапа шегіп бірге болдық.
Қуғынның қайғысы мен арманын да,
Екі дос еншіміздей бірге бөлдік.

Толық

Партизандар моласы

  • 0
  • 0

Еш дыбыс маңайында білінбейді,
Жел үрлеп қалың жусан күбірлейді.
Көзіңе өткен күндер елес беріп,
Алыста ат тұяғы дүбірлейді.

Толық

Қарап көріңіз