Өлең, жыр, ақындар

Боз торғай

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 3749
Жоғарылап, төмендеп,
Көкте қалқып шырлаған,
Бозала таң елеңдеп,
Боз торғайды тыңдаған.
Кейде қары қарысып,
Қанаттары талғандай.
Жалғыз ноқат жабысып,
Жансыз қатып қалғандай.
Сонау биік қиырдан
Сорғалай кеп құйылған.
Үні қалай десеңші,
Жүрегіңе ұйыған!
Өтті қарлы соңғы ұшқын,
Кетті көлкіп жер көлдей.
Соңына еріп сол құстың
Көктем суыт келгендей.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жыр жолы

  • 0
  • 0

Асқақты көңілім басылмай,
Өтеді шалқып уақытым.
Қанатын қағып лашындай,
Қасымда жүр бақытым.

Толық

Достарға...

  • 0
  • 0

Армения — мәңгі көктем, жасыл май,
Өзендерің тойға шашқан шашудай.
Кәрісің сен алғашқы Адам атадай,
Жассың біздің жиырмасыншы ғасырдай.

Толық

Құрдасқа

  • 0
  • 0

Белгісіз туған күніміз,
ЗАГС жоқ қазақ жерінде.
Жиырма екінші жылы біз
Келіппіз осы өмірге.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар