Өлең, жыр, ақындар

ҰСТАЗ – БАҒБАН

ҰСТАЗ – БАҒБАН

Қарасаң мектеп білім бағы емес пе? Сол бақтың бағбаны бар емес пе? Бақшаға хош иіспен көрік берер, Жемістің ағашы мен тал емес пе?

Бағбан әрбір талдың бабын табар, Бапталған тал құлпырып бағын табар. Халық келіп саялар саябақ боп, Ықыласқа бөленер жағын табар.

Ұстаз деген баршаның бағбаны, Өскен талы жапырақ тағынады. Жеміс беріп жатқанда ағаш біткен Бағбанды еске алып сағынады.

Ұстаздар ұлылыққа үйретеді, «Адам бол, алға бас!» деп сүйретеді. Құлақ аспай құлықсыз жүргендердің, Өмірі мәнсіз болып күй кетеді.

Баласындай он бір жыл бағып келген, Жол көрсетіп, өмірге бағыт берген. Қамын ойлап шәкірттің жан аямай, Төккен тері маңдайдан ағып келген.

Нұр төкті жанымызға берген білім, Бұл сенің білгендігің, көргендігің. Сіз үшін бүгінгі төл мерекеде Сый болсын сізге арнап терген гүлім.

Ұстаздардың мерейі аса берсін, Білімін шуақ етіп шаша берсін! Шөлдеген шәкірттерді сусындатып Мөлдір бұлақ көздерін аша берсін!

Көзін ашса бұлақтың сауап болар, Сұрақтардың шешімі жауап болар. Жол табады оқушы жүрегіне, Өйткені балаларға жауапты олар.

Білімге есік аштық сізбен бірге, Теңесем артық болмас ай мен күнге. Сыр бермей денсаулық пен ажарыңыз, Береке, ырыс, бақыт болсын күнде.

Шәкірттер ұстазымен мақтанады, Олардан күткен үміт ақталады. Өзіндік тұлға болған әр жүректе «Ұстаз» деген бес әріп жатталады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз