Өлең, жыр, ақындар

ӘКЕНІ АҢСАУ немесе әкесіз өскен ұлдың арманы


Әке, сізді.. сыртыңнан бір көруге...
Дүниемді түгел құрбан етейін,
Ең жоғарғы ақыны да төлейін.
Бүйрек, бауыр, жүрегім мен тәнімді -
Сол бір сәттік бақыт үшін берейін.

Даусыңды естіп, көздеріңді көрейін,
Қажет етсең табаныңды өбейін.
Күлкің үшін жолыңа гүл егейін,
Бір-ақ ауыз жылы, тәтті сөзіңе -
Төбеңізден алтын-күміс себейін.

Бар болғаны "ұлым" - деші елжіреп,
Құшақташы... жылуыңды сезейін.
Өзге әйелден туған ұл мен қызыңды,
Өгейсітпей, мейірімімді төгейін.

Өз қаныңнан тараған бар немерең,
Таныстырып алдыңа әкеп берейін,
Келініңе "құрмет көрсет, әкеме!" -
Деп, оған да бір өктемдік етейін...
Анам үшін жоқ боп кеткен сыйыңды,
Әр тараптан, түрлі жолмен терейін.
Жүрегіммен "жан әкешім-ау" - дейін.
Содан кейін армансыз-ақ өлейін.

Тек ұлыңды өзегіңнен теппеші...
Бұдан өзге әке сізге не дейін...?!!

Бақытбай Сабырбектің рилсын көргеннен кейін тілге оралған өлең.

Авторы: Гүлмекен Қасенбай
22.11.2025



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз