Өлең, жыр, ақындар

Жаманшұбар даласында

  • 07.02.2016
  • 0
  • 1
  • 3449
(Оның өзінше)
Ол айтты:
Қара байтақ бұл далаға,
Жүрегің құстай ұшып, қуана ма?
Жататын өрт күйдірген Жаманшұбар
Бұл күнде ие болды сыбағаға.
Ол тағы айтты:
Міне қыстау, міне шілік,
Біздің ата-бабаның орындары.
Бұл жерде ұйықтап жатыр нелер жігіт,
Міне олардың мекені — қорымдары.
Ол айтты:
Дүние деген шіркін не бұл,
Көмілді топыраққа күлкі небір.
Мәңгілік өмір болса, ойланбас ем,
Қара жер жұтады ғой бір күн жебір.
Мен айттым:
Түгі де жоқ торығарлық,
Өлеңмен біздер мықты болып алдық.
Мұқанов Сәбит деген атағың бар,
Келешек ұрпақтарың жолығарлық.



Пікірлер (1)

Ерке

Бұл қай жаманшұбар.сәбит мұқановтики ме

Пікір қалдырыңыз

Аққу

  • 0
  • 1

Қос қанатын дүр сілкіп,
Жан-жағына қаранып.
Садақ мойнын иілтіп,
Сылаң қағып таранып,

Толық

Бурабай көл

  • 0
  • 6

(Өміржанға)
Мінгескен айнала тау арқасына,
Бурабай жатыр орман ортасында.
Бір сүңгіп Бурабайдың толқынына,

Толық

Теңіз тамшысы

  • 0
  • 1

Судың атқып аспанға тамшылары,
Найзағайдай қайтадан шаншылады.
Бір тамшыда кешкі күн батуымен
Бір қабысқан жанатын таң шырағы.

Толық

Қарап көріңіз