Өлең, жыр, ақындар

Талдықорған

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 3284
Құшаққа байтақ даланы ап,
Өзенді, тауды, орманды.
Екі күн бойы аралап,
Келеміз Талдықорғанды.
Көрдік ғажап жандарды,
Ұқтық нелер күй қызық,
Тұрғандай сол тауларды
Көңіліңе сыйғызып.
Ұшар басы мұнартқан
Таулары бар Шажадай,
Өзенімен бір аққан
Электр боп нажағай.
Қорғасын тау жері өңшең,
Мұнда талды орман көп.
Қойған атын мен білсем,
Содан Талдықорған деп.
* * *
Жас қайыңда жапырақ
Күзде тоңса қалтырап,
Десең қуат, әл алсын,
Жылуын бер жаныңның
Өйткені, сен адамсың.
Көрмей сая көлеңке,
Жатқан сусап шөл өлке,
Десең көктеп, жанарсың,
Жылуын бер жаныңның
Өйткені, сен адамсың!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Баяғы сөзің әлі есте

  • 0
  • 0

(Сейтжан Омаровқа)
Сұр шинельді киінген,
Соғыстың сонау жылдары.
Аспан мен жерді үйірген,

Толық

Көк аспанға көз тігіп

  • 0
  • 0

Қөк аспанға көз тігіп,
Ай нұрына малынып.
Жапырағын қайыңның
Жатырмын мен жамылып.

Толық

Бала жолбарыс

  • 0
  • 0

Кетті ол күн алысқа
Ақ тақырға аунатып.
Түстім талай жарысқа
Қара жолды шаңдатып.

Толық

Қарап көріңіз