Өлең, жыр, ақындар

Қызылорда

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 9767
Қызылорда, жақынсың,
Алғаш сенде шықты үнім.
Өзің жайлап жатырсың
Жанның терең түкпірін.
Тер шұбырып маңдайдан,
Болғанда ел ақтабан.
Ауып алыс Торғайдан,
Әкем Сырға тоқтаған.
Кешікпей аз жылдан соң,
Өмір мені шақырды.
Сыр бойында туған соң,
Сырбай қойды атымды.
Аялаған бір сенсің,
Сенде өтпеді қай күнім.
Анкетама тіркелсін,
Жарлылығым, байлығым.
Ескі қамал болғанмен,
Қызылорда жас қалаң.
Алғаш соққан қорғанмен,
Сенсің, Қызыл астанам.
Ұмытпан Сыр жағасын,
Жаста өскен мекенім.
Бір кеудемде ағасың,
Торғайменен екеуің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Табиғатпен туыстық

  • 0
  • 0

Келіп қалдым Баянға дәм-тұз айдап,
Таңертеңнен жүрегім тау-құзда ойнап,
Толқынына шомылып, құмында аунап,
Жасыбайды жатырмын жалғыз жайлап.

Толық

Партизан

  • 0
  • 0

Қара түнді жамылып
Қалың нуды қақ жарған.
Қапысын тауып дұшпанды
Қайыра соққан қапталдан.

Толық

Экспромт

  • 0
  • 0

Жалынынан айрылып суып денем,
Кетпесе екен кеудемде тұнып өлең.
Құрыса екен дүниенің құзғындары,
Прометейдің жүрегін жұлып жеген.

Толық

Қарап көріңіз