Өлең, жыр, ақындар

Түркімен кілемі

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1939
Бұлақтармен жаңғырып,
Қиқулаған құз у-шу.
Ойнайды көз талдырып,
Қызғалдақ гүл, қызыл су.
Күннің жерге асылған
Күміс найза кірпігі.
Құндағынан ашылған
Мақтаның ақ бүртігі.
Жаңа жолды су сызып,
Барады құм үстінен.
Соның бәрін сыйғызып,
Тұр ілулі тұс кілем.
Құм адырлар құрсаған
Теңіз суы, жартасы.
Түскен түгел бір соған
Түркіменнің картасы.
Таң қалдырған баршаны,
Көрдім сонда өнерді.
Жіпке жүйрік саусағы
Түркімен қызы Жеренді.
Дейді:— Айналып келіңіз,
Ешбір бояу қосылмай.
Ертеңгі күн жеріміз,
Болады дәл осындай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Назияда күн ашық

  • 0
  • 0

Назияда мөлдір көк,
Назияда күн ашық.
Жайысып құшақ елжіреп,
Жатырмыз саулық сұрасып.

Толық

Ұлыма

  • 0
  • 0

(Бейбітке)
Ақын көңіл өзендей есіп, тасып,
Қойдым үйге серіппелі бесікті асып.
— Төр алдында орыным дайын ба,— деп,

Толық

Бозқырау

  • 0
  • 0

Ұзатқан соң құстарды,
Күз адымы қысқарды.
Ақ бораннан ат мініп,
Келіп жетті қыс қарлы.

Толық

Қарап көріңіз