Өлең, жыр, ақындар

Емен

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1867
Белорустың жерінде,
Басын иіп сәл төмен.
Бір ой салып көңілге,
Тұр сыбырлап қарт емен.
Соғыс жылы денесін
Өтіпті оқтар жаралап.
Қабығынан көресің
Бұжыр-бұжыр қара дақ.
Ол да үлесін қосыпты,
Туған кезде елге сын.
Жауған оққа тосыпты,
Қалқан етіп кеудесін.
Бұтағына асылып,
Қарапты ерлер қарауыл.
Жапырақпен жасырып,
Болыпты әр кез пана бұл.
Айырыпты меже боп
Өмір, өлім арасын.
Партизандай өр өжет,
Тұр ол сипап жарасын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Табa hah

  • 0
  • 0

Жазда оны жаңбырлы бұлт суарған,
Күзде оны күн пісіріп шығарған,
Жатыр алда күреңітіп таба нан
Қазақ үшін қасиетті құраннан.

Толық

Қоштасу

  • 0
  • 0

Соңғы рет сенің бейнеңе,
Қиялмен құшақ жайдым мен.
Ояттым ойды кеудеде,
Жасқаншақ, ұяң қайғыммен.

Толық

Нұрия

  • 0
  • 0

Боран бізді қалжыратып,
Іздегенде жылы ұя.
Құшағына алды тартып,
Татар қызы Нұрия.

Толық

Қарап көріңіз