Өлең, жыр, ақындар

Сөнбейтін жыр

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2035
Баяғыдай күн шашқан күмістерді,
Баяғыдай сырласқан шығыс желі.
Бірақ көзге түспейді тағы да бір
Өлең соққан заводтың жұмыскері.
Жүрмеді ол жайына жанын бағып,
Түсті майдан күреске дабыл қағып.
Жатыр ұйықтап жорықтан оралғандай
Туған аспан астында дамыл алып.
Қарауытып қабағы жағалай жар,
Күрсінеді алыста ағады Айдар.
Комиссарын күзеткен солдаттардай
Жас қабырды қоршайды қарағайлар.
Жылдар ұшып жалында арғымақтың,
Өзгергенмен өмірде бәрі заттың.
Өлең қалар өзгермей өз күйінде,
Кеудесінде күмбірлеп табиғаттың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Вагонда

  • 0
  • 0

Тарта берді бізбенен
Жеңіл ұшып жел еріп.
Құшақ жайды түз деген,
Көгалдары көгеріп.

Толық

Тарбағатай түтіні

  • 0
  • 0

Жалаң аяқ жарысқан
Айналаның тал бәрі,
Айдалада арыстан —
Тарбағатай таулары.

Толық

Диалог

  • 0
  • 0

— Іздесең қыздың қонысын,
Түспейді жеңіл жол саған.
Өтесің таудан ол үшін,
Ақ бұлттар басып қоршаған.

Толық

Қарап көріңіз