Өлең, жыр, ақындар

Сөнбейтін жыр

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1959
Баяғыдай күн шашқан күмістерді,
Баяғыдай сырласқан шығыс желі.
Бірақ көзге түспейді тағы да бір
Өлең соққан заводтың жұмыскері.
Жүрмеді ол жайына жанын бағып,
Түсті майдан күреске дабыл қағып.
Жатыр ұйықтап жорықтан оралғандай
Туған аспан астында дамыл алып.
Қарауытып қабағы жағалай жар,
Күрсінеді алыста ағады Айдар.
Комиссарын күзеткен солдаттардай
Жас қабырды қоршайды қарағайлар.
Жылдар ұшып жалында арғымақтың,
Өзгергенмен өмірде бәрі заттың.
Өлең қалар өзгермей өз күйінде,
Кеудесінде күмбірлеп табиғаттың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Почта жәшігі туралы жыр

  • 0
  • 0

О, менің қарағайларым,
Білмейтін ашу-айбарды.
Күзде де көк,
Қыста да көк

Толық

Ленин комиссарлары

  • 0
  • 0

Қадап қызыл жалауларды,
Октябрьді елге ұқтырып,
Тік көтеріп алаңдарды,
Өлді олар сөйлеп тұрып.

Толық

Лениннің смольныйдағы бөлмесі

  • 0
  • 0

Жылы ұшырап Смольныйға кіргенде,
Лениннің пәтері тұр бір бөлме.
Бар әлемге бағдар болған жол нұсқап,
Шамы сөнбей шалқып жанып түндерде,

Толық

Қарап көріңіз