Өлең, жыр, ақындар

Сөнбейтін жыр

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2009
Баяғыдай күн шашқан күмістерді,
Баяғыдай сырласқан шығыс желі.
Бірақ көзге түспейді тағы да бір
Өлең соққан заводтың жұмыскері.
Жүрмеді ол жайына жанын бағып,
Түсті майдан күреске дабыл қағып.
Жатыр ұйықтап жорықтан оралғандай
Туған аспан астында дамыл алып.
Қарауытып қабағы жағалай жар,
Күрсінеді алыста ағады Айдар.
Комиссарын күзеткен солдаттардай
Жас қабырды қоршайды қарағайлар.
Жылдар ұшып жалында арғымақтың,
Өзгергенмен өмірде бәрі заттың.
Өлең қалар өзгермей өз күйінде,
Кеудесінде күмбірлеп табиғаттың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қос анар

  • 0
  • 0

Бақтың іші шуылдан,
Тербеледі теңіздей.
Бір бұтақтан туындап,
Қос анар тұр егіздей.

Толық

Арыстанбай асуы

  • 0
  • 0

Әлдекімге төнгендей,
Бетіне шығып ашуы.
Жататұғын жол бермей
Арыстанбай асуы.

Толық

Шіліктер

  • 0
  • 0

Баян бойы шіліктер,
Қызыл шілік, қыз шілік.
Сол шіліктер тіршілік
Бір-бір адам бір шыбық

Толық

Қарап көріңіз