Өлең, жыр, ақындар

Қош бол, қайран ардагерім

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2302
Алатаудың түнеріп төңірегі,
Бүкіл дала еңіреп егіледі.
Кеудеде бір бұлт атып найзағайын
Жаңбыр болып көзден жас төгіледі.
Өлмейтін жан елімнің ұғымында,
Душар болды ажалдың құрығына.
Абай бүгін қайысып қабырғасы,
Теңселеді тұра алмай тұғырында.
Қара жердің қатыгез алды қойны,
Кетті ортадан кемеңгер алғыр ойлы.
Талай бәйге кезінде топты жарып,
Биік ұстап өтті ол абыройды.
Сөйлетуге жер-көкті келді әлі,
Талантына таң қалды елдің бәрі.
Қаламынан шыққанды қағып алып,
Қайталады қайтадан жердің шары.
Оның асқақ тәкаппар шың қиялы,
Сахараға қондырды Индияны.
Дүние жүзін қаусырған данышпаным,
Жатасың-ау жастанып бір қияны.
Туған жерің теңселді, Мұха, бүгін,
Ауыр аза тұнжырап тұтады күн.
Бірақ өлмес өмірің сайрап жатыр,
Дана ойлы бетінде кітабыңның.
Жарық жұлдыз секілді ғарыштағы,
Сен жетесің күндерге алыстағы.
Қош бол, қайран ардагер, асыл адам,
Қалың елдің қадірлі данышпаны.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Орманшы

  • 0
  • 0

О, орманшы, орманшы,
Домбыраңды қолға алшы.
Орманыңдай ойланшы,
Өзеніңдей толғаншы.

Толық

Колхоз музейі

  • 0
  • 0

Тұр музей көлдей кең іші,
Қалада емес,
ауылда.
Тұтасқан колхоз жемісі —

Толық

Магнит аспаны

  • 0
  • 0

Ұласып жалын бұлтпенен,
Тау үстіне бекінді.
Комбинат түсі күп-күрең,
Айбынын атқан секілді.

Толық

Қарап көріңіз