Өлең, жыр, ақындар

Шопан тойында

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1940
Шопаным! Доссың сен бізбен,
Өзіңе аян ой-сырым.
Өлеңді жайып өргізген
Өзіңдей менде қойшымын.
Ұйытқан сені жырау боп,
Қиссадай ұзақ түз желі.
Шашыңа түскен қырау боп,
Боранды қыстың іздері.
Жүресің дауыл өтінде,
Алаңсыз қыс пен жазың жоқ,
Бедері жердің бетінде
Жазылып қалған әжім боп.
Табиғат тағы дегенмен
Тағыны жеңдің төзіммін.
Тербейсің жерді өлеңмен,
Көктемде жайып қозы үнін.
Сеземін сенен жел лебін,
Сеземін сенен күн демін.
Шабытқа бөлеп еңбегің
Шарқ ұрып өтті түндерім.
Шопаным! Доссың сен бізбен,
Өзіңе аян ой-сырым.
Өлеңді жайып өргізген
Өзіңдей менде қойшымын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таңғы тыныштық

  • 0
  • 0

Мөлдіреп тұнып ауа таңғы уақыт,
Дүние демін алып қалды жатып.
Жұлдыздар түнде тұрған қарауылға
Көз ілді ұйқы жеңіп балбыратып.

Толық

Көл демі

  • 0
  • 0

От боп шарпып жел лебі,
Бу боп ұшты көл демі.
Түсті таңда
Бір шық боп,

Толық

Күн батарда

  • 0
  • 0

Күткендей көзі талып үйі асыға,
Күн кірді күлімдеп өз ұясына.
Қонды кеп сәулелерден қызғалдақтар
Науша бой найза тастың қиясына.

Толық

Қарап көріңіз