Өлең, жыр, ақындар

Шопан тойында

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1964
Шопаным! Доссың сен бізбен,
Өзіңе аян ой-сырым.
Өлеңді жайып өргізген
Өзіңдей менде қойшымын.
Ұйытқан сені жырау боп,
Қиссадай ұзақ түз желі.
Шашыңа түскен қырау боп,
Боранды қыстың іздері.
Жүресің дауыл өтінде,
Алаңсыз қыс пен жазың жоқ,
Бедері жердің бетінде
Жазылып қалған әжім боп.
Табиғат тағы дегенмен
Тағыны жеңдің төзіммін.
Тербейсің жерді өлеңмен,
Көктемде жайып қозы үнін.
Сеземін сенен жел лебін,
Сеземін сенен күн демін.
Шабытқа бөлеп еңбегің
Шарқ ұрып өтті түндерім.
Шопаным! Доссың сен бізбен,
Өзіңе аян ой-сырым.
Өлеңді жайып өргізген
Өзіңдей менде қойшымын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алшыңнан тұр да жүзге жет

  • 0
  • 0

Қолды-аяқты баладай,
Қарасаң шағын тұлғасын,
Жастарға туған ағадай,
Елуге кепті бұл Қасым.

Толық

Еді онда күн боран...

  • 0
  • 0

Еді онда күн боран,
Вокзал басы бір дүлей.
Ажал жақын тұр ма оған...
Қалды әкем үндемей.

Толық

Әлия мектебінде

  • 0
  • 0

Сұп-сұр болып көшеді бұлт аспаннан,
Сұрғылт бұлттай қаланған сұр тастардан.
Бетін шайып жаңбырдың тамшылары,
Сұп-сұрғылт үй мөлтілдеп тұр жастардан.

Толық

Қарап көріңіз