Өлең, жыр, ақындар

Жусан

  • 07.02.2016
  • 1
  • 1
  • 6629
Өне бойы иіп тұрған сүт ағын,
Жиып алған бүкіл дүние жұпарын.
Етпетімнен жата қалып таңертең
Мен жусанның ащы иісін жұтамын.
Сол иістен құйылады жер нұры,
Көл толқыны, көктемдегі жел жыры.
Жататындай бір кішкентай жусанда
Далаң менен аспаныңның кеңдігі.
Жел мен жусан, уілдеген бөбексің,
Бұл далаға иіссудай керексің.
Көкірегіңді қарсы айырып ашатын
Беу, даланың жусанына не жетсін!



Пікірлер (1)

Ммммм

Оте керемет

Пікір қалдырыңыз

Жеке шумақтар

  • 0
  • 0

Ақын жасау қолында емес сыншының,
Тілді жасау қолында емес тілшінің,
Халық өзі тіл мұхитын ағызып,
Халық өзі тұрғызады жыр шыңын.

Толық

Көктем келеді

  • 0
  • 3

Көктем келеді, келеді
Қызылды-жасылды
Қызғалдақпенен.
Қырдан гүлдер тереді

Толық

Сыр бойында күн жауын

  • 0
  • 2

Қып-қызыл оттан өрілген,.
Найзағайдың қамшысы.
Меруерттей саулап төгілген,
Жаңбырдың жеңіл тамшысы.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер