Өлең, жыр, ақындар

Жусан

  • 07.02.2016
  • 1
  • 1
  • 6782
Өне бойы иіп тұрған сүт ағын,
Жиып алған бүкіл дүние жұпарын.
Етпетімнен жата қалып таңертең
Мен жусанның ащы иісін жұтамын.
Сол иістен құйылады жер нұры,
Көл толқыны, көктемдегі жел жыры.
Жататындай бір кішкентай жусанда
Далаң менен аспаныңның кеңдігі.
Жел мен жусан, уілдеген бөбексің,
Бұл далаға иіссудай керексің.
Көкірегіңді қарсы айырып ашатын
Беу, даланың жусанына не жетсін!



Пікірлер (1)

Ммммм

Оте керемет

Пікір қалдырыңыз

Көз жасы

  • 0
  • 0

(Оңтүстік Африка республикасы ақыны Занеле Дланилиге)
Ол кеткелі жылдар өтті елінен,
Тұрақ тапты Ұлы Совет жерінен.
Келеді ол жалғыз емес екеу боп,

Толық

Қош бол, сәулем

  • 0
  • 6


Қош бол, сәулем, қан майданға жөнелдім,
Жаным барда жаудың жолын бөгермін.
Я болмаса омырауымнан оқ тиіп,

Толық

Сабыр

  • 0
  • 1

Ұшты оқтар,
Оққа бірақ ұшпадым.
Жанды оттар,
Бірақ жалын құшпадым.

Толық

Қарап көріңіз