Өлең, жыр, ақындар

Жусан

  • 07.02.2016
  • 1
  • 1
  • 6447
Өне бойы иіп тұрған сүт ағын,
Жиып алған бүкіл дүние жұпарын.
Етпетімнен жата қалып таңертең
Мен жусанның ащы иісін жұтамын.
Сол иістен құйылады жер нұры,
Көл толқыны, көктемдегі жел жыры.
Жататындай бір кішкентай жусанда
Далаң менен аспаныңның кеңдігі.
Жел мен жусан, уілдеген бөбексің,
Бұл далаға иіссудай керексің.
Көкірегіңді қарсы айырып ашатын
Беу, даланың жусанына не жетсін!



Пікірлер (1)

Ммммм

Оте керемет

Пікір қалдырыңыз

Арман қыз

  • 0
  • 0

Сыр бойында бір қыз бар,
Көруге асық жігіттер.
Жерде жанған жұлдыздай,
Бәрі содан үміткер.

Толық

Меруерт

  • 0
  • 1

Тырналар көкте тырулап,
Құрақтар көлде суылдап.
Бұлттар жапты аспанды,
Күз өмірі басталды.

Толық

Ақ қайың

  • 0
  • 1

Жапырағын күн сүйіп,
Бұтағын жел тербеткен.
Даласында Волховтың,
Дарқан өсіп ер жеткен.

Толық

Қарап көріңіз