Өлең, жыр, ақындар

Жусан

  • 07.02.2016
  • 1
  • 1
  • 6561
Өне бойы иіп тұрған сүт ағын,
Жиып алған бүкіл дүние жұпарын.
Етпетімнен жата қалып таңертең
Мен жусанның ащы иісін жұтамын.
Сол иістен құйылады жер нұры,
Көл толқыны, көктемдегі жел жыры.
Жататындай бір кішкентай жусанда
Далаң менен аспаныңның кеңдігі.
Жел мен жусан, уілдеген бөбексің,
Бұл далаға иіссудай керексің.
Көкірегіңді қарсы айырып ашатын
Беу, даланың жусанына не жетсін!



Пікірлер (1)

Ммммм

Оте керемет

Пікір қалдырыңыз

Қазақ тілі

  • 0
  • 0

Орта жолда бүріп тастап оқ құзғын,
Құлап жаттым құшағында көк мұздың,
Қасіретімді —қазақ тілін қанат қып,
Төрт бұрышты дүниеге жеткіздім.

Толық

Жасыбай көлі

  • 0
  • 34

Тербеліп жасыл бұлттай жасыл айдын,
Мұнартып келе жатыр Жасыбайдың.
Менмен шың, меңіреу құз, мелшиген тас
Қарайды теңірекке шашып айбын.

Толық

Арман қыз

  • 0
  • 0

Сыр бойында бір қыз бар,
Көруге асық жігіттер.
Жерде жанған жұлдыздай,
Бәрі содан үміткер.

Толық

Қарап көріңіз