Өлең, жыр, ақындар

Жусан

  • 07.02.2016
  • 1
  • 1
  • 6521
Өне бойы иіп тұрған сүт ағын,
Жиып алған бүкіл дүние жұпарын.
Етпетімнен жата қалып таңертең
Мен жусанның ащы иісін жұтамын.
Сол иістен құйылады жер нұры,
Көл толқыны, көктемдегі жел жыры.
Жататындай бір кішкентай жусанда
Далаң менен аспаныңның кеңдігі.
Жел мен жусан, уілдеген бөбексің,
Бұл далаға иіссудай керексің.
Көкірегіңді қарсы айырып ашатын
Беу, даланың жусанына не жетсін!



Пікірлер (1)

Ммммм

Оте керемет

Пікір қалдырыңыз

Алма бағында

  • 0
  • 1

Жаймашуақ жазғы күн,
Жасыл гүлге бөленген.
Жардай күліп көз тартып,
Алма бағы көгерген.

Толық

Ұстаз

  • 0
  • 0

Пушкин менен Лермонтовты сыйға алып,
Келді бір күн кең далаға Иванов.
Аңқылдаған ақ көңілді жан екен,
Бүкіл торғай қарсы алды жиналып.

Толық

Қызғалдақ көктем

  • 0
  • 5

Суретші екен бұл көктем,
Қойыпты көкті өрнектеп.
Қарсы алды оны құрметпен
Күн шуақтап, жер көктеп.

Толық

Қарап көріңіз