Өлең, жыр, ақындар

Жусан

  • 07.02.2016
  • 1
  • 1
  • 6729
Өне бойы иіп тұрған сүт ағын,
Жиып алған бүкіл дүние жұпарын.
Етпетімнен жата қалып таңертең
Мен жусанның ащы иісін жұтамын.
Сол иістен құйылады жер нұры,
Көл толқыны, көктемдегі жел жыры.
Жататындай бір кішкентай жусанда
Далаң менен аспаныңның кеңдігі.
Жел мен жусан, уілдеген бөбексің,
Бұл далаға иіссудай керексің.
Көкірегіңді қарсы айырып ашатын
Беу, даланың жусанына не жетсін!



Пікірлер (1)

Ммммм

Оте керемет

Пікір қалдырыңыз

Қаныш туралы екі өлең

  • 0
  • 1

1. ЕСКЕРТКІШ
Батты балқып дала мұнға
Бір кездегі өз сырласы.
Көздердің тұр жанарында

Толық

Көктем келеді

  • 0
  • 3

Көктем келеді, келеді
Қызылды-жасылды
Қызғалдақпенен.
Қырдан гүлдер тереді

Толық

Бесеу

  • 0
  • 1

(Партизан әңгімесі)
1
Бес бұтақтай бес адамбыз,
Бірі үшін бес жан қиямыз.

Толық

Қарап көріңіз