Өлең, жыр, ақындар

Шота руставели алаңьінда

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1954
Кәрілікті Курадай аққан білмей,
Ертең қайта туатын батқан күндей,
Руставели, тұрсың сен Тариэлдей,
Руставели, тұрсың сен Автандилдей.
Жұтасың сен жас күннің шұғыласын,
Таңғы нұрға тау болып жуынасың,
Жолбарыстың терісін жамылмайсың,
Руставидің отымен жылынасың.
Тамараға сен енді бас ұрмайсың,
Күннен түскен күркіреп жасындайсың.
Жатасың сен Қазыбек асуы боп,
Өз басыңнан ешкімді асырмайсың.
Руставели! Ақынсың асқақ үнді,
Орнаттың сен биікке аспаныңды.
Руставели, Пушкин мен Данте керек,
Аударуға өзіңнің дастаныңды.
* * *
Жұлдыздардың жарығына құмарттым,
Өзендердің ағынына жүк арттым.
Күшті еменнің тамырына таң қалдым
Еліктедім сабырына таулардың.
Дүниенің жақсы көрдім барлығын,
Тек жек көрдім жүректердің тарлығын,
Тек жек көрдім күштілердің зорлығын,
Әлсіздердің арқаладым тағдырын.
* * *
Март айында қалжырап,
Қыстың даусы қарлыққан.
Күн көзінен маужырап,
Бұталарға қар бұққан.
Өтті жылы жүзбенен
Январьдан соңғы айлар.
Көктем күнін іздеген
Шырылдайды торғайлар.
Қайран жазға ынтығып,
Уілдейді бұтақтар.
Ақ көрпесі жыртылып,
Еңірейді жұтап қар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әлия мектебінде

  • 0
  • 0

Сұп-сұр болып көшеді бұлт аспаннан,
Сұрғылт бұлттай қаланған сұр тастардан.
Бетін шайып жаңбырдың тамшылары,
Сұп-сұрғылт үй мөлтілдеп тұр жастардан.

Толық

Пабло неруда

  • 0
  • 0

Б I Р I Н Ш I Ж Ы Р
Сентябрьде Чилиде боран тұрды,
Адалдыққа арамдық оғы атылды.
Сантъяго мұхиттай сапырылып,

Толық

Қармақшы

  • 0
  • 0

Сырдария атылып жардан асып,
Шым үйлерді толқындар қалған басып.
Көктем күні кемпір-шал далада жүр,
Үй орнына тұрғызып талдан лашық.

Толық

Қарап көріңіз