Өлең, жыр, ақындар

Таң атқанда

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 4747
Ақырын күліп таң атқанда,
Көк атылас жамылып.
Кең даланы оятқанда,
Таң дабылы қағылып.
Көрем сонда өз елімнің
Асқар таудай табысын.
Көрем сонда өзенімнің
Алып қашқан ағысын.
Көрем сонда мұнар тартқан
Туған жердің шыңдарын.
Жапырағын жайып жатқан,
Қалың орман нуларын.
Көрем сонда колхоз қызын,
Тал құрығын қолға алған.
Көрем оның нұрлы жүзін,
Ел бақытын ойланған.
Көрем сонда диқан қартты,
Баптап жүрген егінін.
Көрем сонда мархабатты
Бүкіл елдің өмірін.
Ақырын күліп таң атқанда,
Көз жіберем ертемен.
Тамашалап таң кете алмай,
Тұрады екен өлкеден.
1949
* * *
Өлеңім сырласатын серігімсің,
Өзіммен бірге жасар өмірімсің.
Адамзат жүрегіме үңілгенде,
Әр уақыт сен арқылы мені білсін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Биік

  • 0
  • 0

Желпіп жаздың гүлдері,
Күн күледі нұр құйып.
Жетелейді ілгері
Бір биіктен бір биік.

Толық

Нажағай

  • 0
  • 0

Қып-қызыл боп тұтылып,
Бұлтқа кірді азалы ай.
Қара аспанда қанжардай
Жарқылдады нажағай.

Толық

Орал, 1942 жыл

  • 0
  • 0

Тоқталатын кезі жетті жаңбырдың,
Ашық күнді енді саған қалдырдым.
Эшелондар, эшелондар зулайды,
Күйін шертіп тартыстағы тағдырдың.

Толық

Қарап көріңіз