Өлең, жыр, ақындар

Салават жекпе-жекте

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1952
Көк найзаны қару етіп,
Жекпе-жек деп айқайлаған.
Ажалынан ағып өтіп,
Атын қарсы қайта айдаған.
Жау тағы да ұрандаған,
Ат ойнатып айбары асып.
Көк жанары тұмандаған,
Жалғыз өзі майдан ашып.
Найзағайдай жарқыл қағып,
Атылып топ арасынан.
Ер Салават ар туындай,
Шықты жауға аласұрған.
Ұшты оттар найзалардан,
Жермен-жер бап кетті аттар.
Бұлттан түскен найзағайдай,
Көзден ұшты көп ноқаттар.
Шыр көбелек айналды жер,
Жоқ боп кетті ашық аспан.
Жалғыз қалды майданда ер,
Құлады жау қарсыласқан.
Жаңа ғана заулап аққан,
Түсті жауы аунап аққан.
Қас батыры еркіндіктің,
Келді зауал Салаваттан.
Туды ұстап тұрды қырда,
Жайнап атқан таңдай ұлан.
Оралып жұрт шылбырына,
Сүйеді оның маңдайынан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлең жазар алдында

  • 0
  • 0

(Әбділдаға)
Жар астында — төменде
Сылдырап ағып Сыр жатты.
Айналмай әлі өлеңге.

Толық

Күләш

  • 0
  • 0

Қазақтың көзін жұмды бұлбұл қызы,
Үзілді сабағынан гүл қырмызы.
Жарқ етіп көрінді де ағып түсті,
Алматы аспанының бір жұлдызы.

Толық

Өлеңті

  • 0
  • 0

Өлеңті шымырлап ағады жай,
Құймайды теңіздерге.
Абайдың «Сегізаяғындай»
Тарайды сегіз көлге.

Толық

Қарап көріңіз