Өлең, жыр, ақындар

Салават жекпе-жекте

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2145
Көк найзаны қару етіп,
Жекпе-жек деп айқайлаған.
Ажалынан ағып өтіп,
Атын қарсы қайта айдаған.
Жау тағы да ұрандаған,
Ат ойнатып айбары асып.
Көк жанары тұмандаған,
Жалғыз өзі майдан ашып.
Найзағайдай жарқыл қағып,
Атылып топ арасынан.
Ер Салават ар туындай,
Шықты жауға аласұрған.
Ұшты оттар найзалардан,
Жермен-жер бап кетті аттар.
Бұлттан түскен найзағайдай,
Көзден ұшты көп ноқаттар.
Шыр көбелек айналды жер,
Жоқ боп кетті ашық аспан.
Жалғыз қалды майданда ер,
Құлады жау қарсыласқан.
Жаңа ғана заулап аққан,
Түсті жауы аунап аққан.
Қас батыры еркіндіктің,
Келді зауал Салаваттан.
Туды ұстап тұрды қырда,
Жайнап атқан таңдай ұлан.
Оралып жұрт шылбырына,
Сүйеді оның маңдайынан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Хакімбекке

  • 0
  • 0

Біз бірі болмасақ та кемеңгердің,
Біз бірі болмасақ та тереңдердің,
Біз бірі болмасақ та көк шыңдардың,
Егіз бір ұйқасымыз өлендердің.

Толық

Есіңе ал

  • 0
  • 0

Болдың ба сен Волховта,
Көрдің бе оның орманын
Сол орманның әр талын
Өз жанымдай қорғадым.

Толық

Туған жерді ойласам

  • 0
  • 0

I
Туған жерге бара алмаймын жасқанып,
Ажал менсіз қанша жанды қашты алып.
Жеңгелерім өлген жарын жоқтаса,

Толық

Қарап көріңіз