Өлең, жыр, ақындар

Тоқай бейітінің басында

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2111
Қан мұздады,
Тән сыздады,
Тартты кенет бой салғырт.
Тарс жабылды:
Қиял қақпа,
Ой сандық.
Кеттің, Тоқай,
Өттің, Тоқай,
Жүректерде жаңғырып.
Еңіреді ел,
Тебіренді жер,
Қара жаңбыр жауды бұлт.
Болды келте,
Батты ерте
Жас өмірің базарлы,
Аңыратып,
Қанжылатып
Кете бардың Қазанды.
Өшті жылдар,
Өсті жырлар-
Ұзарды жас ғұмырың.
Қайта ояндың,
Қайта қондың
Биігіне тұғырдың.
Тоқай малай,
Абай бабай
Өлмейтін жан екеуің,
Бірің ойда
Бірің қырда-
Жүректерде мекенің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Нұрлы жаңбыр, жылы жел

  • 0
  • 0

Бұл жырларымды белгілі татар жазушысы
Ғариф Ғұбайға арнаймын.
Көп көреген түсімде
Қазан –данқы биік бұл.

Толық

Қаздар

  • 0
  • 0

Бұрылтпай оңға, солға да,
Үйіріп жолды оқ демі,
От болып қонды орманға
Соғыстың күрең көктемі.

Толық

Қабірі белгісіз досқа

  • 0
  • 0

Өзіңді желден сұрадым,
Айтпады бір сөз ол өксіп.
Өзіңді көлден сұрадым,
Күрсіне берді дөңбекшіп.

Толық

Қарап көріңіз