Өлең, жыр, ақындар

Лениннің смольныйдағы бөлмесі

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1778
Жылы ұшырап Смольныйға кіргенде,
Лениннің пәтері тұр бір бөлме.
Бар әлемге бағдар болған жол нұсқап,
Шамы сөнбей шалқып жанып түндерде,
Асуларды, өзендерді елемей,
Бұл бөлмеге ағылған жұрт телегей,
Тұрған бөлме Смольныйдың төрінде
Ел арманын арқалаған кемедей.
Бұл бөлмеде қопарып ой қыртысын,
Ұлы Ленин еңбек еткен жұрт үшін-
Бұл бөлмеде Ормандарды орнатып,
Қайта өзгерткен құлазыған қыр түсін.
Бұл бөлмеде шар тарапқа жол шығып,
Көзін ашқан көрген жандар қоршылық,
Бұл бөлмеде қиялданып жүрген ол,
Костюмінің өңіріне қол сұғып.
Бұл бөлмеден шығады деп күн, ай да,
Ұқсататын жұрт Ленинді құдайға.
Ал Ленин бөлмесінде тұратын
Қос кереует, беті жарық бір анна.
Лениннің осы ғана бар заты,
Беті сынық-жарық айна алда тұр.
Крупскаяға сол айнаны сыйлаған
Смольныйдың күзетшісі солдат бір.
Айғақ болып сонау алыс күндерге,
Смольныйдың төрінде тұр бір бөлме.
Лениннің алам ба деп мазасын,
Өз-өзіңнен қысыласың кіргенде.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Экспромт

  • 0
  • 0

Жалынынан айрылып суып денем,
Кетпесе екен кеудемде тұнып өлең.
Құрыса екен дүниенің құзғындары,
Прометейдің жүрегін жұлып жеген.

Толық

Жаңғырық

  • 0
  • 0

Шуылдаған бұлақтардың
Жаңғырығы бар менде.
Шайған дала қыраттарын
Жаңбыр үні бар менде.

Толық

Арал теңізі

  • 0
  • 0

Тұратын жер жоқ дүзде ықтап,
Тұнжырай басқан құмын бұлт,
Жүйкені құртқан сыздықтап,
Жылымшы желі жұлын құрт.

Толық

Қарап көріңіз