Өлең, жыр, ақындар

Өзбекістан

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 6088
Түркістанның қақпасынан түнде өттім,
Регистанға жеткенше әлі жол ұзақ.
Жүрегіңнің жалыны екен, білмеппін, Өзбекістан!
Соғып тұрған аңызақ.
Жатыр ара жинамаққа күндіз бал,
Шайқалмайды алма ағаштың бұтағы.
Таң алдында жанады ақық жұлдыздар
Ұлықбектің жазып кеткен кітабы.
Қарайды ол сонау биік шоқыдан,
Көкжиектің кемерінен көз алмай.
Шашырайды Фархад ГЭС-тің отынан,
Ала сәуле ұшып алтын тозаңдай.
Көз алдында мың құбылып тұрады
Өзбекістан өрнегіндей кілемнің,
Жел де енді саяхатқа шығады
Қырмызыдай сүйіп қызыл гүл ернін.
Көріскенше асығады жан-жүрек,
Тарс-тұрс ұрып тар кеудеге сия алмай.
Өзбектердің сөзі майда тал жібек,
Үлбіреген, мөлдіреген қиялдай.
Алтын арай — алтын анар бар қыстақ,
Төс төбеден төгіледі жүзімі.
Күн шырағын көтерілді қолға ұстап,
Өзбектердің құшағындай қызуы.
Түркістанның қақпасынан түнде өттім,
Регистанға жеткенше әлі жол ұзақ.
Жүрегіңнің жалыны екен білмеппін, Өзбекістан!
Соғып тұрған аңызақ.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тыңда, дүние, тыныштық үнін

  • 0
  • 1

Соғыста қорықпағандар —
Соғыста болмағандар,
Жорықта жортпағандар —
Кек оғын жонбағандар:

Толық

Көз жасы

  • 0
  • 0

(Оңтүстік Африка республикасы ақыны Занеле Дланилиге)
Ол кеткелі жылдар өтті елінен,
Тұрақ тапты Ұлы Совет жерінен.
Келеді ол жалғыз емес екеу боп,

Толық

Назым хикметтің сөзі

  • 0
  • 1

Будақтайды көкте бұлттар,
Жерде теңіз шудаланған.
Қалтылдайды жағада жар,
Толқын ұрып бұйраланған.

Толық

Қарап көріңіз