Өлең, жыр, ақындар

Мен қорқамын, қорқамын...

  • 15.04.2015
  • 2
  • 1
  • 15111
Мен қорқамын, қорқамын,
Қорыққанымнан жортамын.
Ашу менен ызаға,
Толы емеспін, ортамын.

Қыздырманың –қызыл тіл,
Қызған отқа салар ол.
Кек сақтағыш кекекшіл,
Аямай қауып алар ол.
Білмесе де білгенге
Өзін-өзі балар ол.

Қаны қызып құтырып,
Ар-абыройы ұмытылып.
Ашуды қару жұтынып,
Артыңнан неге қалар ол.

Жақсыны қауып жаманың,
Қабылмай қалмас аманың.
Осы емес пе заманың,
Деме тентек талар ол.

Адалыңды «арам» деп,
«Мен адалға барам» деп,
Ит жейтұғын жемтікті,
Жиіркенбей жалар ол.

Ызадан жетсе бұйрығың,
Тұтпа ашудың құйрығын.
Таза ақылды жүйрігім,
Осы сөзге нанар ол.

Жүйріктерім нанбаса,
Тура сөзді алмаса,
Қайғылы шалды қармаса,
Жөнін өзі табар ол.



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Өзіме

  • 1
  • 2

Қолда қалам, көзде жас, толқындап ой,
Шіміркеніп, тітіреп, салқындап бой,
Тозған мола сықылды сұм көрініп,
Өткен күнде қызыққан сауық пен той.

Толық

Тіршілік, жан туралы

  • 1
  • 2

Қасыңа қылыш қайратқан,
Досыңа гүлдей жайнатқан,
Ерiк пен талап‚ ой берiп,
Ойыңды сөзбен сайратқан

Толық

Ақындарға

  • 1
  • 5

Өлең айт дарын өрге өрлегендей,
Сезімді қозғап, тәтті ой кернегендей.
Жанды сөз бойды ерітіп, маужыратып,
Әлдилеп жыр бесігі тербегендей.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар