Өлең, жыр, ақындар

Диқан

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 3123
Сорлы түспес бір ғалымнан,
Диқан білер дала жайын.
Айдың қалай туғанынан
Болжар таңғы ауа райын.
Оған бақыт жер несібе,
Оның келер күні егінде.
Көшер бұлттар кеудесінде,
Жауар жаңбыр жүрегінде.
Жаумай бұлттар мезгілінде,
Тұрса аспан өлі жандай,
Диқанның да жер секілді,
Кетер құты, шөлі қанбай.
Құрытпайды өзге мысын,
Жанында оның жалғыз-ақ мұң:
Қорғау еккен өз жемісін
От желінен аңызақтың.
Жоқ диқаннан батыр асқан,
Жатыр нанда барлық үміт.
Кездерінде жатыр аспан,
Маңдайында жаңбырлы бұлт.
* * *
Көңілдің уы да бар, гүлі де бар,
Жатады бірінде зар, бірінде бал.
Бірде ашық, бірде күңгірт тас қараңғы
Кім оның күйін сезіп, тілін ұғар.
Көңіл бір берік қамал жан ала алмас,
Жартастай кейде жатар жап-жалаңаш,
Кей кезде бұлттар қаптап жасын атып,
Жауады жаңбырменен қар аралас.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Он сегізде әскермін

  • 0
  • 0

Он сегізде әскермін,
Ростовта келемін.
Күздің желі ұшырған
Жаздың жасыл желегін.

Толық

Түркімен кілемі

  • 0
  • 0

Бұлақтармен жаңғырып,
Қиқулаған құз у-шу.
Ойнайды көз талдырып,
Қызғалдақ гүл, қызыл су.

Толық

Сыр, саған!

  • 0
  • 0

Дариға, Сырға келемін,
Жел қуған бұлттай қиырдан.
Көз жасым мен өлеңім,
Жаңбырдай Сырға құйылған.

Толық

Қарап көріңіз