Өлең, жыр, ақындар

Диқан

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 3061
Сорлы түспес бір ғалымнан,
Диқан білер дала жайын.
Айдың қалай туғанынан
Болжар таңғы ауа райын.
Оған бақыт жер несібе,
Оның келер күні егінде.
Көшер бұлттар кеудесінде,
Жауар жаңбыр жүрегінде.
Жаумай бұлттар мезгілінде,
Тұрса аспан өлі жандай,
Диқанның да жер секілді,
Кетер құты, шөлі қанбай.
Құрытпайды өзге мысын,
Жанында оның жалғыз-ақ мұң:
Қорғау еккен өз жемісін
От желінен аңызақтың.
Жоқ диқаннан батыр асқан,
Жатыр нанда барлық үміт.
Кездерінде жатыр аспан,
Маңдайында жаңбырлы бұлт.
* * *
Көңілдің уы да бар, гүлі де бар,
Жатады бірінде зар, бірінде бал.
Бірде ашық, бірде күңгірт тас қараңғы
Кім оның күйін сезіп, тілін ұғар.
Көңіл бір берік қамал жан ала алмас,
Жартастай кейде жатар жап-жалаңаш,
Кей кезде бұлттар қаптап жасын атып,
Жауады жаңбырменен қар аралас.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Октябрь құрдасы

  • 0
  • 0

І
Жетпеген желмаямен жайлы орынға,
Кім білсін, жатыр бабам қай қорымда.
Жатыр ма әлде Сейхун жағасында,

Толық

Бір адым жер

  • 0
  • 0

Бір адым жер ырыздық
Тисе тілі соқаның.
Бір адым жер – аспаның,
Бір адым жер – Отаның.

Толық

Самед вургун

  • 0
  • 0

Каспийдің толқынындай күркіреген,
Неліктен тына қалды шіркін өлең.
Жабырқап ауру жеңіп жатыр ақын,
Қоштасып өзінің ел-жұртыменен.

Толық

Қарап көріңіз