Өлең, жыр, ақындар

Диқан

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 3166
Сорлы түспес бір ғалымнан,
Диқан білер дала жайын.
Айдың қалай туғанынан
Болжар таңғы ауа райын.
Оған бақыт жер несібе,
Оның келер күні егінде.
Көшер бұлттар кеудесінде,
Жауар жаңбыр жүрегінде.
Жаумай бұлттар мезгілінде,
Тұрса аспан өлі жандай,
Диқанның да жер секілді,
Кетер құты, шөлі қанбай.
Құрытпайды өзге мысын,
Жанында оның жалғыз-ақ мұң:
Қорғау еккен өз жемісін
От желінен аңызақтың.
Жоқ диқаннан батыр асқан,
Жатыр нанда барлық үміт.
Кездерінде жатыр аспан,
Маңдайында жаңбырлы бұлт.
* * *
Көңілдің уы да бар, гүлі де бар,
Жатады бірінде зар, бірінде бал.
Бірде ашық, бірде күңгірт тас қараңғы
Кім оның күйін сезіп, тілін ұғар.
Көңіл бір берік қамал жан ала алмас,
Жартастай кейде жатар жап-жалаңаш,
Кей кезде бұлттар қаптап жасын атып,
Жауады жаңбырменен қар аралас.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адрессіз хат

  • 0
  • 0

Жол жүруге жиналып,
Тұрды біздің факультет...
Көп ішінде ұялып,
Қоштаспадым, ғафу ет...

Толық

Қырғыз достар

  • 0
  • 0

Көкірегімде кете барды көп жұлдыз —
Қырғыздардың қыздарының көздері.
Көкірегімде-кете барды көп қырғыз —
Күлкілері, әзілдері, сөздері.

Толық

Орман арасындағы егін

  • 0
  • 0

Күн сәулесі жүгіріп,
Кезді алқапты қыдырып.
Ойнады орман үстінде
Шұғыла мың құбылып.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар