Өлең, жыр, ақындар

О, табиғат, өкпелімін өзіңе

  • 11.12.2016
  • 0
  • 12
  • 31106
О, табиғат, өкпелімін өзіңе,
Арамсаққа жалтыратып сөз бердің.
О, табиғат, өкпелімін өзіңе,
Қызғаншаққа жалтыратып көз бердің.
О, табиғат, өкпелімін өзіңе,
Арамсаққа жалтыратып сөз бердің.
О, табиғат, өкпелімін өзіңе,
Қызғаншаққа жалтыратып көз бердің.
О, табиғат, өкпелімін өзіңе,
Көрсеқызар болды неге көретін?
О, табиғат, өкпелімін өзіңе,
Өсекшіге неге құлақ бересің?
Олар келіп бүлдіреді заманды-
О, табиғат, өкпелімін өзіңе.
Дүниеге жаратады адамды,
Неге ғана қарамайсың көзіңе?



Пікірлер (12)

Хабиба

Өте жаөсы өлең түбінде терең сөздер жатыр

ақерке

мықты

Аноним

Тамаша

Акмарал

Керемет

адил

керемет

Жазира

Өте керемет

сако

кушти

Абылай

керемет

Әдемі

Күшті

Нуршат

Осындай акындармен тамсанамын

жанел

1 шумақ екі рет қайталанған

Айзада Асылбек

Кушты такпак екен

Пікір қалдырыңыз

Бұл заман бұл шаңыраққа неге өш болды

  • 0
  • 0

Бұл заман бұл шаңыраққа неге өш болды,
Ындыны толмайтын бір өңеш болды.
Отыз жыл ойрандалып келген ордам
Оңалып кете алмайтын емес болды,

Толық

Төзім жыры

  • 0
  • 2

Бүтіннің бәрі тесіліп,
Тесіктің бәрі көміліп,
Бойшаңның бәрі кесіліп,
Толының бәрі төгіліп,

Толық

Сайге-хоси

  • 0
  • 2

Бұл жалғанды қой, тегі,
Суалған гүлдей солмақ жұрт.
Әп-сәтте өшіп хабарым,
Мен де семіп қалармын.

Толық

Қарап көріңіз