Өлең, жыр, ақындар

О, табиғат, өкпелімін өзіңе

  • 11.12.2016
  • 0
  • 12
  • 30915
О, табиғат, өкпелімін өзіңе,
Арамсаққа жалтыратып сөз бердің.
О, табиғат, өкпелімін өзіңе,
Қызғаншаққа жалтыратып көз бердің.
О, табиғат, өкпелімін өзіңе,
Арамсаққа жалтыратып сөз бердің.
О, табиғат, өкпелімін өзіңе,
Қызғаншаққа жалтыратып көз бердің.
О, табиғат, өкпелімін өзіңе,
Көрсеқызар болды неге көретін?
О, табиғат, өкпелімін өзіңе,
Өсекшіге неге құлақ бересің?
Олар келіп бүлдіреді заманды-
О, табиғат, өкпелімін өзіңе.
Дүниеге жаратады адамды,
Неге ғана қарамайсың көзіңе?



Пікірлер (12)

Хабиба

Өте жаөсы өлең түбінде терең сөздер жатыр

ақерке

мықты

Аноним

Тамаша

Акмарал

Керемет

адил

керемет

Жазира

Өте керемет

сако

кушти

Абылай

керемет

Әдемі

Күшті

Нуршат

Осындай акындармен тамсанамын

жанел

1 шумақ екі рет қайталанған

Айзада Асылбек

Кушты такпак екен

Пікір қалдырыңыз

Қыстағы ой

  • 0
  • 4

Қабаған аяз сықылдап,
Бетімнен алып тістеді.
Дәурені өтіп жатыр бақ
Тұнжыратты қыс мені.

Толық

Қасымға

  • 0
  • 3

Ақынның өшті әр демі
Жаныңның сырын бүкпеген,
Бітіпті тірлік сөйлемі
Өлім деген нүктемен.

Толық

Әйел күлкісі

  • 0
  • 2

Анау бір кезде келіндер
Көрпесін жаңғыз жамылған.
Өрт қойнына еніп жер,
Жастықтар жасқа малынған,

Толық

Қарап көріңіз