Өлең, жыр, ақындар

Шағала

  • 18.12.2016
  • 0
  • 8
  • 24732
Көк толқын көк айдында кілкіп, қалқып,
Қайықты мазалайды түртіп, тарпып.
Сүйкеніп жөңкіп кейін шегінеді
Жағаның жағасынан сілкіп, тартып.
Өзді-өзі кейде күшін байқасады,
Бұқадай буырқанып шайқасады.
Өкіріп, өршеленіп сүзіссе де,
Жеңілсе, жентектеліп жай қашады.
Көк толқын айбат шегіп, иықтасып,
Үркеді жағалаудан тиіп қашып.
Шошынып бұрқылдаған тентегіңнен
Қыран да қалықтайды биікке асып.
Бұрқанған билей алмай өзін-өзі
Теңізден бәрі шошып безінеді.
Сескенбей шарықтайды тек шағала
Айдынды өз үйіндей сезінеді.



Пікірлер (8)

Нурдаулет

Маған ана өлеңін жазып бересіздерме

Айсана Анашым

Ізі бар ма мына олеңнің керек еди керемет екен

мас

бұның жалғасы бар ма ?

мас

РАХМЕТ

Медина

Керемет олеңдер

Айдана

Маған бұл өлеңдер қатты ұнады

Айда

Маған бұл өлең ұнайды

Өте керемет өлеңдер

Өте керемет өлеңдер

Пікір қалдырыңыз

Тілек

  • 0
  • 0

Атасақ өлімнің тек атын,
Біреулер алартар көздерін -
Адамның ақырғы сағатын
Жазатын мен үшін кез бе еді?

Толық

Қасымға

  • 0
  • 3

Ақынның өшті әр демі
Жаныңның сырын бүкпеген,
Бітіпті тірлік сөйлемі
Өлім деген нүктемен.

Толық

Құмарлық жолы қаяусыз

  • 0
  • 3

Құмарлық жолы қаяусыз,
Көңіл, бірақ, жерігіш.
Балдың да дәмі баянсыз,
Ауызға түссе, ерігіш...

Толық

Қарап көріңіз