Аңсар

Тәкәппәр таудың етегі туған өлкеміз...
(Таңсық қой таудың ұлына тулаған теңіз).
Түсімде мені қол бұлғап шақырады ылғи,
Толқынға қарап, толықсып тұрған ерке қыз.

Аңсайды жаным жабығып теңізді менің,
Айдында жүзген аққумен егіз жүрегім.
Арманымды айтып ақ мамық ақша бұлттарға,
Аспанға қарап көгілдір неге үздігемін?

Арманыма ұқсас Аққуды – киелі құсты,
Айнымас асқақ сезіммен сүйемін ішкі.
Сағыныш болып тербеткен ақын жүректі,
Арман-ай, арман, бұл неткен күй еді күшті?!.

Ғашықпын, теңіз, сендегі асау ғұмырға,
Желкенін керіп жастығым жасаулы жырға.
Толқынға тәнім шайылып, туласын журек,
Қамалып қала беремін қашанғы мұңға?

Сағына берем теңізді, телегейімді,
Тұңғиығына батырып терең ойымды,
Алсам-ау, шіркін... Сүйсе ғой толқын – қыз келіп,
Өлең боп кеткен осынау өне бойымды.

---