Өлең, жыр, ақындар

Бала аспанның жұлдыздары

Бала аспанның жұлдыздары...

Көрдің бе түннің мына тылсым нұрын?
Паш етіп бір сұмдығын.
Жанарымды еріксіз еліктіріп,
Жүргімді жұлдызға жерік қылып,
Сағынышқа сусаған көңілімді,
Сырға малды,өлшеулі өмірімді.
Осы аспанның астында өткен сәттің ,
Көбі шаттық шашатын,көбі мұңды...

Сырласым мен мұңдасым мылқау ғалам,
Көгінде бұлт аунаған.
Күн кетсе Ай жететін алып-ұшып,
Жұлдыздар ары-бері сабылысып,
Жалын ұшып жататын ғарыштан да,
Табысқандар,куә ғой қауышқандар,
Құпиясын біле алмай мына түннің,
Мен үнсіз көкке қарап тұратынмын.

Мұң жастанып кенеттен түнгі аспанды,
Жұлдыз болып кірпіктен бір жас тамды.
Сосын қора маңына таяу бара,
Бақылап жатамын мен баяу ғана,
Жасыл шөптің үстінен нұрлы аспанды...

Құштар боп,сезіне алмай көптен бері,
Бір күйді бастан кештім өткендегі.
Шіркін-ай сол шақтарым көктем бе еді?
Баяғы Балалықтың өпкен желі.
Бал шағым болашақтан безіп кетіп ,
Іздеп жүр көктен мені.

Кеудемде орын алса көк тұрағы,
Қиял боп кетті бәрі.
Зуылдап жету үшін сол әлемге,
Періштеге айналғым кеп тұрады.
Ай күлсе,жымыятын қыр қызы да,
Қарайтын күн қызғанып,гүл қызыға.
Әлемнің бар жарығы жетпейді ғой,
Дәуреннің бала күнгі жұлдызына...

Тлеухан Дәурен
(11.11.17жыл)



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арман жолындағы арғымақ

  • 0
  • 0

Тұсау салып қойғандай өмір маған,
Керме жібін үзе алмай көңіл де алаң.
Жазмышымның жүктерін арқалауда,
Бір Көмегің керек -ау сенің маған .

Толық

Аңсау

  • 1
  • 0

Мүсін бар, бірақ сол жан табылар ма?
Тұрады солғын тартқан сағым алда.
Адамнан ең аяулы айырмайтын,
Ажалдан арашалар дәрі бар ма?

Толық

Қиялдағы күз бен қыз...

  • 0
  • 0

Қара күздің шамын жағып,
Құстар да тұра алмайды дамыл қағып.
Тәтті елеске ұмсынып сезім құсы,
Мазалайды түнімді,таңымды алып.

Толық

Қарап көріңіз