Өмір заңы əрқалай

Біз жақты үнемі күз, жабырқаңқы.
Төбемізді ашылмастай бұлт торлады.
Сарғайған сары күздің жапырағындай.
Ойға шомып, мұңайып солды бəрі.

Біз жақта үнемі қыс, қаһарланған.
Өмір шіркін əртүрлі сынақ салған.
Қақаған қатқан қыстың аязындай,
Бұл өмір ешкімді де аямаған.

Біз жақта болушы еді, үнемі жаз.
Келмеске кеткендейме ол күн біраз?
Тамылжыған тамыздың күніндей боп,
Төбемізде күн күлетін, көлеңкесі аз.

Біз жақта болушы еді көктемде.
Өмір заңы оралмайды өткенге.
Өткен күндер сағынтады кешегісін,
Оралсақ деп ең қызықты сəттерге.

Өміріңнің əр тұстары төрт мезгілдей.
Балалық балдырған кез гүл көктемдей.
Жалындаған жастық шақ болар жаздай.
Өмірге бейім кезің алтын күздей.
Қартайғанда өмірің өтер қыстай.

Өмір заңы болады əрқалай.
Кейде өмір кезегіне қарамай.
Тағдырың бірақ күнде өзгеріп сап,
Мезгілдің орнап жатады бəрі жай. (бірдей)

---