Өлең, жыр, ақындар

Атамекен-Самарым

Айналдым Самарым,киелі топырағың,
Өзіңнен алыс кетсем аһ ұрамын.
Көктемім-көк тірегім өзің едің,
Мен де бір үзілмеген жапырағың.

Ыстық сенің әрбір тасың,өзен-көлің,
Етегіңде еркелеп, төске өрледім.
Балалық шағым сенде өтті,
Сен тұрғанда Жерұйықты көксемедім.

Сұлу Лайлы ағады бұраңдаған,
Ауылымды қақ жарып сылаңдаған.
Қалбаның кемерінен бастау алып.
Ерке қыздың бұрымындай бұлаңдаған.

Тауларың бар Алтайдай асқақтаған,
Көгіңе қол жетпейтін бұлтың қонған.
Сыңсыған шыршаң менен қарағайың,
Әр жұтым ауаңа де мейірім қанған...

Авторы: Тоқтарқанова Дана Русланқызы



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Перзенттің тілегі

  • 2
  • 5

Шыр етіп дүние есігін ашқан кезде,
Маңайыма нұр шуағын шашқан кезде,
Демеу болдың «Әке-Ана» деп ең алғаш
Титтейімде жердің бетін басқан кезде.

Толық

Мәңгіліктің бейнесі!!!

  • 2
  • 2

Мәңгілік ел-қазағымның өткені мен кеткені,
Мәңгілік ел-халқымның арадағы өткелі.
Мәңгілік ел ұғымы қасиетті,кадірлі,
Елітеді-ау жанымды,нұрға бөлеп таңымды.

Толық

Анажаным!!!

  • 1
  • 9

Анажаным бақыттымыз өзіңмен,
Күннің нұры көрінеді көзіңнен.
Бізге деген сезіміңнің жылуы,
Сезіледі ақ пейілді сөзіңнен!

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер