Өлең, жыр, ақындар

Түнгі оттар

  • 16.01.2018
  • 0
  • 0
  • 1399
Түнгі оттар, түнгі оттар тірі ұшқын,
Жанады жалындап өрлеп тек.
Қарашы, сонау бір қыр үстін,
От кілем оранған өрнектеп.
Күндерім сан тарау бүркеп із,
Жалындар өрге тік бойлаған.
Жер деген қап-қара бір теңіз,
Ал оттар ақ шабақ ойнаған.
Түнгі оттар құбылар көп өңге,
Құбылар көп өңге не түрлі.
Шыңырау түскен бір тереңге,
Шар айдың сәулесі секілді.
Түнгі оттар жанады жаңғырып,
Жарқырап әжімді жол маңдай.
Сөнбеген, сөнбейтін мәңгілік,
Адамдар асыққан армандай.
Түнгі оттар кеудеме жақшы үміт,
Үміт те өзіңдей жүреді.
Жаныңда жалғанған жақсылық,
Түнгі оттар тіршілік жүрегі.
Түнгі оттан оранып әр мекен,
Толқыды далада от қандар.
Жүрегін жұлып ап бар ма екен,
Жер төсін алғашқы жаққандар!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жер жыры

  • 0
  • 0

Ақ бесігім, тұрағым, кең мекенім,
Сен мені, мен де сені тербетемін.
Қате басқан шығармын талай рет,
Үстіңде бұл, шын болса пенде екенім.

Толық

Бұл жерде тыныштық, салады бұлбұл ән

  • 0
  • 0

Бұл жерде тыныштық, салады бұлбұл ән,
Ағады бұлақтар жағаға еркелеп.
Шаттықтан сезбеймін, уақытты жылжыған,
Бақытпен қоштасқым келмейді ертерек…

Толық

Тіске тісті шегелеп

  • 0
  • 0

Тіске тісті шегелеп,
Үндеме тіл, үндеме.
Ауыз ашып не керек,
Айтпаған соң бірдеңе.

Толық

Қарап көріңіз