Өлең, жыр, ақындар

Түнгі оттар

  • 16.01.2018
  • 0
  • 0
  • 1496
Түнгі оттар, түнгі оттар тірі ұшқын,
Жанады жалындап өрлеп тек.
Қарашы, сонау бір қыр үстін,
От кілем оранған өрнектеп.
Күндерім сан тарау бүркеп із,
Жалындар өрге тік бойлаған.
Жер деген қап-қара бір теңіз,
Ал оттар ақ шабақ ойнаған.
Түнгі оттар құбылар көп өңге,
Құбылар көп өңге не түрлі.
Шыңырау түскен бір тереңге,
Шар айдың сәулесі секілді.
Түнгі оттар жанады жаңғырып,
Жарқырап әжімді жол маңдай.
Сөнбеген, сөнбейтін мәңгілік,
Адамдар асыққан армандай.
Түнгі оттар кеудеме жақшы үміт,
Үміт те өзіңдей жүреді.
Жаныңда жалғанған жақсылық,
Түнгі оттар тіршілік жүрегі.
Түнгі оттан оранып әр мекен,
Толқыды далада от қандар.
Жүрегін жұлып ап бар ма екен,
Жер төсін алғашқы жаққандар!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қоғадай жүрген иіліп

  • 0
  • 0

Қоғадай жүрген иіліп,
Шалқайып қапты бір кісім,
Жолдарым жатыр түйіліп,
Қомданып, ұшпай жыр құсым.

Толық

Ағын судай көңілдің жоқ тұрағы

  • 0
  • 0

Ағын судай көңілдің жоқ тұрағы,
Сезім толқып ішіме кеп тұнады.
Көздерімді көзіңе қаратқызбай,
Ыстық жалын сен жақтан бетке ұрады.

Толық

Жалғыз дән

  • 0
  • 0

Ежелден бізге, досым-ау,
Өмір мен өлім бұйырған.
Жер-ананың осынау,
Тұңғышы екен түйір дән.

Толық

Қарап көріңіз