Өлең, жыр, ақындар

Түнгі оттар

  • 16.01.2018
  • 0
  • 0
  • 1574
Түнгі оттар, түнгі оттар тірі ұшқын,
Жанады жалындап өрлеп тек.
Қарашы, сонау бір қыр үстін,
От кілем оранған өрнектеп.
Күндерім сан тарау бүркеп із,
Жалындар өрге тік бойлаған.
Жер деген қап-қара бір теңіз,
Ал оттар ақ шабақ ойнаған.
Түнгі оттар құбылар көп өңге,
Құбылар көп өңге не түрлі.
Шыңырау түскен бір тереңге,
Шар айдың сәулесі секілді.
Түнгі оттар жанады жаңғырып,
Жарқырап әжімді жол маңдай.
Сөнбеген, сөнбейтін мәңгілік,
Адамдар асыққан армандай.
Түнгі оттар кеудеме жақшы үміт,
Үміт те өзіңдей жүреді.
Жаныңда жалғанған жақсылық,
Түнгі оттар тіршілік жүрегі.
Түнгі оттан оранып әр мекен,
Толқыды далада от қандар.
Жүрегін жұлып ап бар ма екен,
Жер төсін алғашқы жаққандар!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көңілім менің

  • 0
  • 0

Көнбей баяу арна-ағысқа көңіл бір,
Өмірімнің табады екен емін жыр.
Қырау қабақ қыс айынан қар басқан
Алабұртам көктем іздеп көгілдір.

Толық

Өзіңді ойлап, өкпеледім тағдырға

  • 0
  • 0

Өзіңді ойлап, өкпеледім тағдырға
Мәңгі өмір сүрмедім деп неге мен?
Алып қашам көздеріңнен көзімді,
Ақ жүзіме перде ғып ар-ұятты.

Толық

Қоштаспадым

  • 0
  • 0

Қоштаспадым,
Сен-дағы қош демедің,
Қызығы қалмағандай ештеңенің.
Десем де, сенім толы үмітпенен

Толық

Қарап көріңіз