Өлең, жыр, ақындар

Төріне жүрегімнің ұя салған

  • 26.02.2018
  • 0
  • 0
  • 4516
Өрінде отырсам да Алматының,
Алыстағы езіңмен жалғас үнім.
Үніңнен үзіліп тұр толқынды күй,
Асатын сырластықтан бар ма шырын.
Жаудырып жатқан соң ба тұнық Сайрам,
Ойымды отырсың біліп қайдан.
Елестеп көз алдыма келе берер,
Жағанда жүрген күндер құрып сайран.
Жағанда жүгіруші едік,
Кешіп толқын, Амал не,
Алысқа ұзап кетіпті ол күн.
Сайрамның тұнық көлі қасиетті —
Тербеген махаббатты бесік қой шын.
Қағатын қанаттарын қия таңнан,
Аттары ел аузында жиі атанған,
Құстары туған жердің қиқу салып,
Төріне жүрегімнің ұя салған.
Төріне жүрегімнің ұя салған,
(Айықпай көптен бері жүр осы арман).
Құс екеш құсының да жаны жомарт,
Бар әнін көкірегіме құя салған!
Содан ба құс үніне құмарлығым,
Айығар басымыздан мұнарлы күн.
Сайрамның саясында өскен құрбым,
Кескінің көз алдымда тұрар бүгін!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әншінің үйіндегі ой

  • 0
  • 0

Көп қой, шіркін, өмірде сый түрлері,
Дауысың қандай нәзік сыйқырлы еді.
Жатыр ма еді ішіңде шер мен нала
Япыр-ай, жай жымиған сыртың ба еді.

Толық

Жеке шумақтар

  • 0
  • 0

Бір кеудеде үміт-күдік, әр талап.
Келем тынбай соны ұдайы арқалап.
Өмір жолы біркелкі емес, біл соны,
Кейде түзу, кейде терең жарқабақ.

Толық

Бота қалған

  • 0
  • 0

Аңыз көп қалып қойған аталардан,
Атына қамшы ұрғызған қатал арман...
Жеті қабат жердің де жаны жара,
Әжімі мол, көп көрген жапалардан.

Толық

Қарап көріңіз