Өлең, жыр, ақындар

Төріне жүрегімнің ұя салған

  • 26.02.2018
  • 0
  • 0
  • 4345
Өрінде отырсам да Алматының,
Алыстағы езіңмен жалғас үнім.
Үніңнен үзіліп тұр толқынды күй,
Асатын сырластықтан бар ма шырын.
Жаудырып жатқан соң ба тұнық Сайрам,
Ойымды отырсың біліп қайдан.
Елестеп көз алдыма келе берер,
Жағанда жүрген күндер құрып сайран.
Жағанда жүгіруші едік,
Кешіп толқын, Амал не,
Алысқа ұзап кетіпті ол күн.
Сайрамның тұнық көлі қасиетті —
Тербеген махаббатты бесік қой шын.
Қағатын қанаттарын қия таңнан,
Аттары ел аузында жиі атанған,
Құстары туған жердің қиқу салып,
Төріне жүрегімнің ұя салған.
Төріне жүрегімнің ұя салған,
(Айықпай көптен бері жүр осы арман).
Құс екеш құсының да жаны жомарт,
Бар әнін көкірегіме құя салған!
Содан ба құс үніне құмарлығым,
Айығар басымыздан мұнарлы күн.
Сайрамның саясында өскен құрбым,
Кескінің көз алдымда тұрар бүгін!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Теңіз сыйы

  • 0
  • 0

Күрсінбейді, Балтық бүгін күледі,
Жырға толып шалқар теңіз жүрегі...
Жағажайда демалушы жұртшылық
Ертелі-кеш серуендеп жүреді.

Толық

Жан еді ғой аяулы

  • 0
  • 0

Мынау бұлттар неге ғана төнеді,
О, табиғат, күрсінесің сен неге.
Аспан да әне, жасын іркіп төгеді,
Өксу бар ғой деміккен бұл желде де.

Толық

Көрініс

  • 0
  • 0

Бүгін қандай табиғат жарасымды,
Бейне бір күліп тұрған бала сынды.
Бұрын-соң көрмегендей күйге салар,
Бойына жинап алып бар асылды.

Толық

Қарап көріңіз