Өлең, жыр, ақындар

Ғұмыры бітпес үйдегі

  • 30.03.2018
  • 0
  • 0
  • 3984
Ғұмыры бітпес үйдегі
тірліктің жайы талдырып,
сезімді нандай иледі,
үміт пен арман қалды ұмыт.
Баланың қамы, үй қамы,
Әйтеуір бітпей күйбеңі,
жұмысың тағы қинады,
жазбаған жырың ми жеді.
Ұмытар өзің өзіңді
бір сәтті сонда аңсадың,
күйбеңдер қажап төзімді,
жұқарып жүйке, шаршадың.
Достар ма құяр күлкі үнін,
қырдағы туыс, бауыр ма,
жаныңа берер бір тыным
әлде бір шалғай ауыл ма –
әйтеуір дайын тұрасың
кетуге кейде үйіңнен.
Мұраттан сүйтіп шығасың,
кездесіп талай жиынмен.
Жеткізбей бірақ таң-үміт,
өтеді думан,
нұр күнің,
кетесің сосын сағынып
таусылмас ошақ тірлігін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жігерлену

  • 0
  • 0

Еңсемді енді мен де бір көтерейін,
тамағымды кенейін, жөтелейін.
Көзі түспес көсемдер көрер ме екен –
бірін Беке, біреуін Төке дейін.

Толық

Қызғаныш

  • 0
  • 2

Мен қайтсем екен?
Мынау денем өртеніп, барады ысып.
Кетсем бе әлде сандалып арақ ішіп?..
Менен гөрі бақытты-ау әркімдердің

Толық

Тауқымет

  • 0
  • 0

Күн көрудің қиыны-ай,
көз тартқанмен гүл-өңір.
Айрандайын ұйымай,
іріп жатқан бір өмір.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар