Өлең, жыр, ақындар

Жыр жазу деген – азап, от

  • 30.03.2018
  • 0
  • 0
  • 6311
Жыр жазу деген – азап, от
әйел боп туған болмысқа,
жаныңда титтей маза жоқ,
жолың да тайғақ, қол қысқа.
Табиғатыңнан шыға алмай,
әйелдігіңе тұсалып,
талантың арбап жыландай
шағады сені құса ғып.
Көңілің өсер, жоқ тағат,
құштырар дауыл, өртін де.
Әйелдік тағдыр ноқталап
сүйрейді болмыс-төркінге.
Жазымыштың әнін тыңдатқан
балапан – балғын балаң бар.
Күймесі жырдың бір жақтан
қоңыраулатып тағы арбар.
Екі ұдай сезім. Шарқ ұрып,
ғұмырың солай тынады-ау.
Бір өрттен қашсаң шарпылып,
алдыңнан шығар бір алау.
Азаппен атқан таң аз ба,
жарқ етіп кейде жыр-үміт.
Беттегім келмей қағазға,
ас үйге кетем жүгіріп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Баянауыл, Баянтау...

  • 0
  • 0

Киелі өлке, құтты аймақ,
көлбеген маңғаз таулары
басына әппақ бұлт байлап,
көркімен жанды баурады.

Толық

Ерлікті аңсау

  • 0
  • 0

Жорық сап түнде көшелік,
Ямардың суын кешелік,
бұлақтан қанып ішелік,
жаудың бәрі қуылсын.

Толық

Қарлы өрнек

  • 0
  • 0

Қарлы түнек жол
қашанда,
көрінбейді өзге мүсін.
Әзір таныс болмасаң да,

Толық

Қарап көріңіз