Өлең, жыр, ақындар

Жыр жазу деген – азап, от

  • 30.03.2018
  • 0
  • 0
  • 6495
Жыр жазу деген – азап, от
әйел боп туған болмысқа,
жаныңда титтей маза жоқ,
жолың да тайғақ, қол қысқа.
Табиғатыңнан шыға алмай,
әйелдігіңе тұсалып,
талантың арбап жыландай
шағады сені құса ғып.
Көңілің өсер, жоқ тағат,
құштырар дауыл, өртін де.
Әйелдік тағдыр ноқталап
сүйрейді болмыс-төркінге.
Жазымыштың әнін тыңдатқан
балапан – балғын балаң бар.
Күймесі жырдың бір жақтан
қоңыраулатып тағы арбар.
Екі ұдай сезім. Шарқ ұрып,
ғұмырың солай тынады-ау.
Бір өрттен қашсаң шарпылып,
алдыңнан шығар бір алау.
Азаппен атқан таң аз ба,
жарқ етіп кейде жыр-үміт.
Беттегім келмей қағазға,
ас үйге кетем жүгіріп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әділетсіздік

  • 0
  • 0

Білген адам өзінің кім екенін
сезе алады жанымен басқаны да:
әділетсіз тірліктің жүдетерін,
дақ саларын қасқиған тасқа мына.

Толық

Сунақтың сұлу қыздары

  • 0
  • 0

Жігіттер, шағын мынау жырлап қалар,
салдықпен сұлу құшар, сырды ақтарар!
Қиғаш қас, құралай көз қыз іздесең,
сенделме, селтеңдеме - Сунаққа бар!

Толық

Көре алмай, іші күйіп жар сабаған

  • 0
  • 0

Көре алмай, іші күйіп жар сабаған
тыржиып жақтырмасын барша жаман.
Ал менің намысымды сырттай жыртып,
жүретін жақсы көріп қаншама адам!

Толық

Қарап көріңіз