Өлең, жыр, ақындар

Дерт

  • 30.03.2018
  • 0
  • 0
  • 6182
Біреуді жақсы көрсем деп,
құдайдай соған сенсем деп,
жанымды тордай шырмаған
қасаңдықтарды жеңсем деп,
өзіммен өзім күрестім.
Ақылым тартса ілгері,
жүрегім көнбей күндеді.
Сезімім салқын, самарқау,
немін мен мұнша күрделі –
түсіндірер ме мұны ешкім?
Баяғы ғашық дос керім
кезігіп, тағы тосты ерін:
жанымда селт жоқ, күлкілі
бір кезде өліп-өшкенім…
Елестей ессіз сенген күн.
Іздедім қимастарымды
тазарта ма деп жанымды –
көрінді жат боп бәрі де,
қаңсыған көңілім тартылды –
бұл дертті немен емдермін?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жас отау

  • 0
  • 1

Қарапайым көктемнің қарапайым күні еді,
көк аспанда алтын Күн бұрыңғыдай күледі.
Адамдар да көшеде күндегідей шұбырған,
ал біз үшін… дүние қайта гүлдеп түледі.

Толық

Дәреже ме, орта ма жан ержеткен

  • 0
  • 0

Дәреже ме, орта ма жан ержеткен,
үлкен-кіші тұғыр ма әрең жеткен –
өзгертеді әйтеуір адамды ылғи,
өзгереді бәрі де әлемде өктем.

Толық

Өлім

  • 0
  • 0

Мен талай тірілгенмін
мәңгі екенін паш етіп жұмыр Жердің.
Енді өлемін. Айналам топыраққа,
Естімеймін бірін де дүбірлердің.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер