Өлең, жыр, ақындар

Жалқы мен тобыр

  • 31.03.2018
  • 0
  • 0
  • 5919
«Жұрт неге маған жауықты»,
деп өзің босқа кішірме.
Талантты болу қауіпті
талантсыздардың ішінде.
Жан жетпегенмен жүйрікке,
ызыңдар зулап соңында оқ.
Сыйламастардан сый күтпе –
кемеңгер – жалқы, тобыр көп.
Бір өзі көкке өрлей ме,
кездеспей жолында орсыз жер.
Тобырға мазақ ол кейде, -
өзімізбен бірдей болсын дер.
Тумысы бөлек кемеңгер
көсем болуға ұмтылмас.
Қара бас қамын жегендер
қарекет етуден бір тынбас.
Өтсе де өмірі: алды жар,
тылсым ба маңы, сор ма арты,
халқының даңқын қалдырар
түбінде әйтеуір сол жалқы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кармен

  • 0
  • 0

Сиқыр бір сазға таңданып,
Жүзіңе шапшып бар қаның,
Күтесің ессіз арбалып
жымыңдап шамдар жанғанын.

Толық

Қарлы өрнек

  • 0
  • 0

Қарлы түнек жол
қашанда,
көрінбейді өзге мүсін.
Әзір таныс болмасаң да,

Толық

Сені іздедім

  • 0
  • 0

Жанымда сен жүргенде
дүниеден табылғандай ең керегім,
шаттықтың толқынында тербелемін.
Адамдар армандайтын бақыт деген

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар