Өлең, жыр, ақындар

Жалқы мен тобыр

  • 31.03.2018
  • 0
  • 0
  • 5195
«Жұрт неге маған жауықты»,
деп өзің босқа кішірме.
Талантты болу қауіпті
талантсыздардың ішінде.
Жан жетпегенмен жүйрікке,
ызыңдар зулап соңында оқ.
Сыйламастардан сый күтпе –
кемеңгер – жалқы, тобыр көп.
Бір өзі көкке өрлей ме,
кездеспей жолында орсыз жер.
Тобырға мазақ ол кейде, -
өзімізбен бірдей болсын дер.
Тумысы бөлек кемеңгер
көсем болуға ұмтылмас.
Қара бас қамын жегендер
қарекет етуден бір тынбас.
Өтсе де өмірі: алды жар,
тылсым ба маңы, сор ма арты,
халқының даңқын қалдырар
түбінде әйтеуір сол жалқы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Білемін

  • 0
  • 0

Білемін:
сүйем сүйсем әйтеуір құлап-талып,
дүниенің барлығы жырақ қалып.
Сені мен мен түсінер жай туралы

Толық

Өлең

  • 0
  • 0

Сонау күнде, жас шақта,
Өлең келіп керісті меніменен,
Күш жетпеді - керіспей шегінер ем,
Қайдан келді, білмеймін, өзеннен бе,

Толық

Жылойға сәлем

  • 0
  • 0

Қыз көркем шашбау, айна, тарағымен,
ұл көркем батыр мінез, талабымен.
Айта бар, барсаң, сәлем Кең Жылойға
тербеткен мені сезім — самалымен.

Толық

Қарап көріңіз