Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Жалқы мен тобыр

Фариза Оңғарсынова

Жалқы мен тобыр

  • 31.03.2018
  • 0
  • 0
  • 5923
«Жұрт неге маған жауықты»,
деп өзің босқа кішірме.
Талантты болу қауіпті
талантсыздардың ішінде.
Жан жетпегенмен жүйрікке,
ызыңдар зулап соңында оқ.
Сыйламастардан сый күтпе –
кемеңгер – жалқы, тобыр көп.
Бір өзі көкке өрлей ме,
кездеспей жолында орсыз жер.
Тобырға мазақ ол кейде, -
өзімізбен бірдей болсын дер.
Тумысы бөлек кемеңгер
көсем болуға ұмтылмас.
Қара бас қамын жегендер
қарекет етуден бір тынбас.
Өтсе де өмірі: алды жар,
тылсым ба маңы, сор ма арты,
халқының даңқын қалдырар
түбінде әйтеуір сол жалқы.

Фариза Оңғарсынова жалқы мен тобыр Фариза Оңғарсынова өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сағыныштың, айтшы осы, төзім бе емі

  • 0
  • 0

Сағыныштың, айтшы осы, төзім бе емі,
ендеше, анау қайғы не көзіңдегі?
Саған бейжай тұрған боп қарай қалсам,
жеп қоярдай тұрасың өзің мені?!

Толық

Испания жүрегімде

  • 0
  • 0

Сұрайсыңдар аң-таң боп:
«Қайда кетті кешегі ақ гүл аткан жасыл бақ,
Сен сүйетін жаңбыр қайда құйып өтер тасырлап?»
Мен айтайын не болғанын, не болғанын

Толық

Сүйген - сұлу

  • 0
  • 1

Сенің көзің көк те емес, қара да емес -
қой көзді деп атайды мұндайларды.
Ол көздердің оты да ғажап емес,
бірақ маған сол жанар нұрдай мәңгі.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер