Өлең, жыр, ақындар

Жалқы мен тобыр

  • 31.03.2018
  • 0
  • 0
  • 6091
«Жұрт неге маған жауықты»,
деп өзің босқа кішірме.
Талантты болу қауіпті
талантсыздардың ішінде.
Жан жетпегенмен жүйрікке,
ызыңдар зулап соңында оқ.
Сыйламастардан сый күтпе –
кемеңгер – жалқы, тобыр көп.
Бір өзі көкке өрлей ме,
кездеспей жолында орсыз жер.
Тобырға мазақ ол кейде, -
өзімізбен бірдей болсын дер.
Тумысы бөлек кемеңгер
көсем болуға ұмтылмас.
Қара бас қамын жегендер
қарекет етуден бір тынбас.
Өтсе де өмірі: алды жар,
тылсым ба маңы, сор ма арты,
халқының даңқын қалдырар
түбінде әйтеуір сол жалқы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жабығу

  • 0
  • 0

Билігі барды батыр ғып,
ақшасы барды ақын ғып,
жарамсақтарды жақын ғып,
жаны жақынды жатың ғып

Толық

Терезеңнен қарайсың

  • 0
  • 0

Терезеңнен қарап тұрып күлесің,
сүйген қызы күтіп жүрген жігітке,
ал ол болса,
махаббаттың осындай

Толық

Көңілдеріңді көтерер

  • 0
  • 0

Көңілдеріңді көтерер
жақсы өлең менен күтпеңдер.
Өлең-әлемім – бұлт шеңбер,
шаттану күтсең, өте бер,

Толық

Қарап көріңіз