Өлең, жыр, ақындар

Жалқы мен тобыр

  • 31.03.2018
  • 0
  • 0
  • 6056
«Жұрт неге маған жауықты»,
деп өзің босқа кішірме.
Талантты болу қауіпті
талантсыздардың ішінде.
Жан жетпегенмен жүйрікке,
ызыңдар зулап соңында оқ.
Сыйламастардан сый күтпе –
кемеңгер – жалқы, тобыр көп.
Бір өзі көкке өрлей ме,
кездеспей жолында орсыз жер.
Тобырға мазақ ол кейде, -
өзімізбен бірдей болсын дер.
Тумысы бөлек кемеңгер
көсем болуға ұмтылмас.
Қара бас қамын жегендер
қарекет етуден бір тынбас.
Өтсе де өмірі: алды жар,
тылсым ба маңы, сор ма арты,
халқының даңқын қалдырар
түбінде әйтеуір сол жалқы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Саяхатшы

  • 0
  • 0

Теңіз кездім, ел кездім жағаларда,
Көзім тіктім көрмеген қалаларға.
Қайда барсам жоқтық пен аштық көрдім,
Болады олар өмірде жала барда.

Толық

Мен бақшаға барамын

  • 0
  • 0

Мен бақшаға барамын,
ойнаймын, ән саламын.
Тәрбиеші тәтелер –
Досы барлық баланың.

Толық

Қарлы алау

  • 0
  • 0

Алау да шапшып аспанға,
мосыда жанды батырым.
Ұшқындар моншақ шашқанда,
жылжыды түндер ақырын.

Толық

Қарап көріңіз