Өлең, жыр, ақындар

Түнмен сырласу

  • 11.04.2022
  • 0
  • 0
  • 626
Түнге тіл біткенде,
Сырласып сыр бүккен бе?
Кеудесін ақтармайды,
Көрінген кім біткенге.
Қара түн қарайлайды,
Жерден бір гүл кеткен бе?
Аққулар қонады кеп
Жүзеді жылжып көлде.
Мұңайған түн болса да,
Сен оны ынжық көрме.
Жарқырап шыға келер
Жұлдызға тіл біткенде.
Аймалар ақ төсекте
Сұлуын түн күткен бе?!
Махаббат жырлар дастан,
Түнге бұл тіл біткенде!..
Тимей тұр, поезд үсті,
Табаным жерге менің.
Төрлетіп төрге енемін,
Сен келесің, мен келемін.
Сендегі сезімдермен,
Поезда тербелемін.
Ғашықтық сезімдерді,
Бойыма ем көремін.
Сергелдең сезімдермен,
Ойыммен сенделемін...
Не болсын дүниеде,
Өзіңмен тең бөлемін.
Аунатам аспан-жерге,
Дүние кең көлемін...
Тимей түр, поезд үсті,
Табаным жерге менің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Елуде – елуінші ағаш ектім

  • 0
  • 0

Өлеңмен тарттым азап, жапа шектім.
Ойлардың тар түрмесі, қапасы өттің.
Бір кездер айта алмаған сөз орнына,
Елуде – елуінші ағаш ектім.

Толық

Әйелім деп сүйесің

  • 0
  • 0

Әйелім деп сүйесің,
Тапқандай ол да иесін.
Әйелге басты игендей,
Бұлаққа басты иесің.

Толық

Академик Серік Қирабаев

  • 0
  • 0

Арылмас биік шыңның тасы мұздан,
Дариялардың басталар басы құздан,
Алатауды естідік бала кезден,
Алатауды естідік жасымыздан.

Толық

Қарап көріңіз