Өлең, жыр, ақындар

Түнмен сырласу

  • 11.04.2022
  • 0
  • 0
  • 685
Түнге тіл біткенде,
Сырласып сыр бүккен бе?
Кеудесін ақтармайды,
Көрінген кім біткенге.
Қара түн қарайлайды,
Жерден бір гүл кеткен бе?
Аққулар қонады кеп
Жүзеді жылжып көлде.
Мұңайған түн болса да,
Сен оны ынжық көрме.
Жарқырап шыға келер
Жұлдызға тіл біткенде.
Аймалар ақ төсекте
Сұлуын түн күткен бе?!
Махаббат жырлар дастан,
Түнге бұл тіл біткенде!..
Тимей тұр, поезд үсті,
Табаным жерге менің.
Төрлетіп төрге енемін,
Сен келесің, мен келемін.
Сендегі сезімдермен,
Поезда тербелемін.
Ғашықтық сезімдерді,
Бойыма ем көремін.
Сергелдең сезімдермен,
Ойыммен сенделемін...
Не болсын дүниеде,
Өзіңмен тең бөлемін.
Аунатам аспан-жерге,
Дүние кең көлемін...
Тимей түр, поезд үсті,
Табаным жерге менің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

«Шөл дала» дейді, «шөл дала»

  • 0
  • 0

«Шөл дала» дейді, «шөл дала»,
Шөл далада тегін адам жүрмейді.
«Шөл дала» дейді, «шөл дала»,
Шөл далада өмір барын білмейді.

Толық

Әке бейіт басында

  • 0
  • 0

Көрердей, қолы тимей көк перісін
Қайрылып, қайта соқпай кеткені үшін,
Жолдарда жолай өтіп өткені үшін,
Бәлкім, әке, балаңа өкпелісін.

Толық

Эксперимент

  • 0
  • 0

Дүниеге келген ғұмырдың
Алғашқы ана сүтін емгені де,
Еңбектеп ұлы өмірге енгені де,
Тәй-тайлап, қаз-қаз басып көргені де,

Толық

Қарап көріңіз