Өлең, жыр, ақындар

Түнмен сырласу

  • 11.04.2022
  • 0
  • 0
  • 789
Түнге тіл біткенде,
Сырласып сыр бүккен бе?
Кеудесін ақтармайды,
Көрінген кім біткенге.
Қара түн қарайлайды,
Жерден бір гүл кеткен бе?
Аққулар қонады кеп
Жүзеді жылжып көлде.
Мұңайған түн болса да,
Сен оны ынжық көрме.
Жарқырап шыға келер
Жұлдызға тіл біткенде.
Аймалар ақ төсекте
Сұлуын түн күткен бе?!
Махаббат жырлар дастан,
Түнге бұл тіл біткенде!..
Тимей тұр, поезд үсті,
Табаным жерге менің.
Төрлетіп төрге енемін,
Сен келесің, мен келемін.
Сендегі сезімдермен,
Поезда тербелемін.
Ғашықтық сезімдерді,
Бойыма ем көремін.
Сергелдең сезімдермен,
Ойыммен сенделемін...
Не болсын дүниеде,
Өзіңмен тең бөлемін.
Аунатам аспан-жерге,
Дүние кең көлемін...
Тимей түр, поезд үсті,
Табаным жерге менің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сен тірісің...

  • 0
  • 0

Жолықтырып Ош шаһары бойында,
Ол бір сәтте шалғай кеткен алыс күн.
Ұлы ақын Тоқтағұлдың тойында,
Өзіңменен Шыңғыс аға таныстым.

Толық

Жасына жас қосқан

  • 0
  • 0

Жасына жас қосқан,
Тастары – тасқа озған.
Үйлері теректей,
Аспанға бас созған.

Толық

Жалғыз қайық

  • 0
  • 0

Жалғыз қайық көк теңізде ығып жүр,
Кеудесінде, жүрегінде тұнып жыр,
Білсе білер бұл әлемде бір тәңір,
Адам білмес дүниеде мұңын бір.

Толық

Қарап көріңіз