Өлең, жыр, ақындар

Ей, дүние, жаныма дем бересің

  • 30.03.2022
  • 0
  • 0
  • 832
Ей, дүние, жаныма дем бересің,
Демің тартып ішіңнен сен келесің.
Киелі қара ормандай жайқалып бір,
Ғажап толқын — ұрпақпен тербелесің.
Ей, дүние, жүректе қан ойнаттың,
Қан тасытып, кей-кейде абайлаттың.
Сүріндіріп, кей-кейде құлап тұрып,
Тіршіліктің тағдырын сан ойлаттың.
Ей, дүние, жиылып көзіме ендің,
Мендей ме екен, білмеймін, сезімі елдің.
Сан қилы, сан тараулы ұлы жолда,
Ерітіп, кей-кей жанға өзім ердім.
Мені де мойындайтын кезі келер,
Ақынның құпиялы — сезімі — өнер.
Ей, дүние мен сенің бөлшегіңмін,
Бір өзіңнен бөлініп, өзіңе енер.
Тыншымай таңғажайып мына тылсым,
Кеудем — толқын көгіме бір атылшы.
Жүрегіме дем беріп Ей, дүние,
Сен көзімнің алдында тұра тұршы...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бостандық

  • 0
  • 0

Буынға бағынбайтын,
жоқ өлшемі,
Таулардың қыранындай өр еңселі.
Мертіксең,

Толық

Тағдырыма тауқыметпен таластырған

  • 0
  • 0

Тағдырыма тауқыметпен таластырған,
Өмір ме өзен жолын адастырған.
Көктемім келіп еді құстарменен,
Іздерім шыға келді қар астынан.

Толық

Табандылық

  • 0
  • 0

Қарады кеудемізден заман мініп,
Кеуледі жәдігөйлік — жаман ғұрып.
Алмастай кесіп түсер ақиқатты
Айтуға жетпей іште табандылық!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар