Өлең, жыр, ақындар

Шыға жаздап шырқырап шыбын-жаның

  • 31.03.2018
  • 0
  • 0
  • 4087
Шыға жаздап шырқырап шыбын-жаның,
адалдық деп, шындық деп шырылдадың.
Жалғандықтың жырта алмай жамылғысын
қаншама рет қайнады зығырданың,
қаншама рет жылымға жығылмадың.
Ұғып жатыр кім бірақ мұның мәнін?
Сен жүргенмен шындық деп күнде құлап,
бірде күліп балаша, бірде жылап,
жүгіргенің шырылдап бұл өмірде
жатыр дейсің қажет боп кімге бірақ.
Жан күйіңді естуге Күн де жырақ.
Сен жоярдай бастағы қараң күнін
жабырқау жан ақтарды саған мұңын –
бәрін өзі жасап ап, қайғысына
ортақ етпей жүрмейді адам бүгін.
Ал ұғындың, бөлістің қасіретін,
содан жеңілдете ме заман жүгін?
Қаншама азап шексең де жер үстінде,
сақтайтын күш түбінде – адалдығың!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Туған жер

  • 0
  • 0

Қайда жүрсем, өзіңе оралғанша асықтым,
әлем шексіз болса да, саған ғана ғашықпын.
Сен сарайсың құздағы құлата алмас ғасыр да,
көкшіл аспан күмбез боп төңкерілген басында.

Толық

Ауыл

  • 0
  • 0

Біздің ауыл ұя еді киелі бір,
теңіз бойы, бұйратты жиегі қыр.
Өнегелі ұл менен қыз өсіріп,
шаңырағына құт қонған үй еді кіл.

Толық

Мен саған сыр айтамын

  • 0
  • 1

Мен саған сыр айтамын:
біреулердің қайтеміз құр айтағын,
сезе тұрып қайғысын соңындағы;
білеміз ғой - қателік со жылдағы,

Толық

Қарап көріңіз