Өлең, жыр, ақындар

Шыға жаздап шырқырап шыбын-жаның

  • 31.03.2018
  • 0
  • 0
  • 4025
Шыға жаздап шырқырап шыбын-жаның,
адалдық деп, шындық деп шырылдадың.
Жалғандықтың жырта алмай жамылғысын
қаншама рет қайнады зығырданың,
қаншама рет жылымға жығылмадың.
Ұғып жатыр кім бірақ мұның мәнін?
Сен жүргенмен шындық деп күнде құлап,
бірде күліп балаша, бірде жылап,
жүгіргенің шырылдап бұл өмірде
жатыр дейсің қажет боп кімге бірақ.
Жан күйіңді естуге Күн де жырақ.
Сен жоярдай бастағы қараң күнін
жабырқау жан ақтарды саған мұңын –
бәрін өзі жасап ап, қайғысына
ортақ етпей жүрмейді адам бүгін.
Ал ұғындың, бөлістің қасіретін,
содан жеңілдете ме заман жүгін?
Қаншама азап шексең де жер үстінде,
сақтайтын күш түбінде – адалдығың!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұлағат

  • 0
  • 0

Дүниенің болады өлшемі –
өлшеусіз нәрсе бар деме.
Керелендірер түбі ол сені –
араныңды ашпа әрнеге.

Толық

Түсініксіз тым кейде

  • 0
  • 0

Түсініксіз тым кейде
шариѓаты тірліктіњ.
Құдай оны білмей ме –
жалған қайсы, шындық кім?

Толық

Жүректі қайрау

  • 0
  • 0

Болма, болма – қуат жи, шіркін жүрек,
Жайрат анау өзімшіл құлқынды іреп!
Сол індеттен сал тартып сарғайып тұр
қылаң көңіл көз жасын іркіп, жүдеп.

Толық

Қарап көріңіз